Haruko/Love Poems

برای هاروکو

حرکات کوچک در بینایی
کور شده توسط تاریخ
به عنوان پیش پا افتاده یا گسترده
مانند باران
نور فریبنده
در هیجانی مبهم

سپس

همه یک چشمش را باز می کند
به اندازه اشتیاق
به اندازه دو دستی که به گرسنگی برگ های سبز چشم دوخته اند

و
آنها را دوباره شستشو می دهد
در نفس منظم
او که می بیند
هر یک از این
رویدادهای گدایی را آزاد می کند
پاک می کند
از گرد و غبار و دیگر مرگ ها< /P>

شعری در مورد فرآیند
و پیشرفت
برای هاروکو

هی عزیزم بهتره
عجله کن!
چون
از زمانی که تو کاملاً
خاموش شدی
من یک ماه کامل دیدم
من نیمه ماه را دیدم
من یک چهارم ماه را دیدم
هیچ ماه را ندیدم!

من یک اعتدال را دیدم
من یک انقلاب دیدم
من مریخ و زهره را روی یک خط دیدم
من یک ستارگان متزلزل را دیدم
و اخیراً
این نوع جدید را یک luva
در یک تلفن خاموش
که دوست دارد همیشه با من صحبت کند

خیلی خوب

رزولوشن شماره 1003

کسی را که دوستم دارد دوست خواهم داشت
به اندازه ای که دوستم داشته باشد دوست خواهم داشت
از کسی که از من متنفر است متنفر خواهم شد
برای همه کسانی که از من غافل هستند چیزی احساس نمی کنم
بی تفاوت می مانم بی تفاوتی
من با دشمنی خصمانه زندگی خواهم کرد
خود را عاشقی پرشور و مشتاق خواهم ساخت
در پاسخ به عشق پرشور و مشتاق

من احمق هیچ کس نخواهم بود

پیشگفتار

این چیزی که در اشعار ژوئن جردن، هنرمند، معلم، منتقد اجتماعی، رویاپرداز همبستگی انسانی، عشق نامیده می‌شود، چیست؟ اول از همه، این یک انگیزه است. قدرتی که چه گوارا می‌خواست در ادعای بسیار نقل‌شده‌اش متوسل شود: «در خطر مضحک به نظر رسیدن... انقلابی واقعی تحت تأثیر احساسات بزرگ عشق قرار می‌گیرد». شما بی گناه هستید اگر بگویید من این زن را دوست دارم و می خواهم مطابق عشقم عمل کنم، اما انقلاب را شروع می کنید... شما رانده می شوید: ادعای حق یک عمل انسانی این است که به نیروهای مسبب تمام بدبختی های دنیا حمله کنید.\" مسلماً هیچ کدام ادعای عشق زن به زن، عشق مرد به مرد، انقلابی بودن و عملی انسانی را نداشتند.

اما انگیزه "به کارگردانی میل" در اردن

For Haruko

Little moves on sight
blinded by histories
as trivial or expansive
as the rain
seducing light
into a blurred excitement

Then
she opens
all of one eye
as accurate as longing
as two hands beholden to the hunger of green leaves

and
rinsing them back
into regular breath
she who sees
she frees each of these
beggarly events
cleansing them
of dust and other death

Poem about Process
And Progress
For Haruko

Hey Baby you betta
hurry it up!
Because
since you went totally
off
I seen a full moon
I seen a half moon
I seen a quarter moon
I seen no moon whatsoever!

I seen a equinox
I seen a solstice
I seen Mars and Venus on a line
I seen a mess a fickle stars
and lately
I seen this new kind a luva
on an' off the telephone
who like to talk to me
all the time

real nice

Resolution # 1,003

I will love who loves me
I will love as much as I am loved
I will hate who hates me
I will feel nothing for everyone oblivious to me
I will stay indifferent to indifference
I will live hostile to hostility
I will make myself a passionate and eager lover
In response to passionate and eager love

I will be nobody's fool

Foreword

WHAT IS THIS thing called love, in the poems of June Jordan, artist, teacher, social critic, visionary of human solidarity? First of all, it's a motive; the power Che Guevara was trying to invoke in his much-quoted assertion: "At the risk of appearing ridiculous . . . the true revolutionary is moved by great feelings of love." I think also of Paul Nizan: "You think you are innocent if you say, 'I love this woman and I want to act in accordance with my love,' but you are beginning the revolution. . . . You will be driven back: to claim the right to a human act is to attack the forces responsible for all the misery in the world." Neither of them, admittedly, was claiming the love of a woman for women, the love of a man for men, as revolutionary, as a human act.

But the motive is "directed by desire" in Jordan