Harold Nicolson

هارولد نیکلسون مردی با استعدادهای خارق العاده بود. یک سیاستمدار، مورخ، زندگی‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار، رمان‌نویس، سخنران، روزنامه‌نگار، پخش‌کننده و باغبان مشهور، موقعیت او در جامعه و سیاست به او این امکان را می‌دهد تا بینشی از دراماتیک‌ترین رویدادهای تاریخ بریتانیا و در واقع جهان داشته باشد.

زندگی شخصی نیکلسون نیز کمتر دراماتیک نبود. ازدواج آنها با ویتا ساکویل-وست، یکی از مشهورترین نویسندگان زمان خود، با وجود اینکه هر دو همجنسگرا بودند، زنده ماند، حتی رونق گرفت. بدون شرم نخبه گرا، که به واسطه فعالیت های ادبی، اجتماعی و فکری خود به هم گره خورده بودند، در محافل تصفیه شده گروه بلومزبری حرکت می کردند و زندگی را از قله های نادر غرور اشرافی می نگریستند.

تعداد کمی از مردان می‌توانستند از هدایایی که نیکلسون در اختیار داشت به خود ببالند، با این حال او زندگی خود را با شک و تردید به پایان رساند. من هیچ تلاشی نمی کنم. او یک بار اذعان کرد، بنابراین من نمی توانم شکست بخورم. چه چیزی اشتباه پیش رفت؟ این سوالی بود که ...

Harold Nicolson was a man of extraordinary gifts. A renowned politician, historian, biographer, diarist, novelist, lecturer, journalist, broadcaster and gardener, his position in society and politics allowed him an insight into the most dramatic events of British, indeed world, history.

Nicolson's personal life was no less dramatic. Married to Vita Sackville-West, one of the most famous writers of her day, their marriage survived, even prospered, despite their both being practising homosexuals. Unashamedly elitist, bound together by their literary, social, and intellectual pursuits, moving in the refined circles of the Bloomsbury group they viewed life from the rarified peaks of aristocratic haughtiness.

Few men could boast such gifts as Nicolson possessed, yet he ended his life plagued by self-doubt. 'I am attempting nothing; therefore I cannot fail,' he once acknowledged. What went wrong? It was a question that...