Hardaway Revisited: Early Archaic Settlement in the Southeast

این تحلیل مجدد تحریک‌آمیز یکی از معروف‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی باستانی اولیه در جنوب شرقی ایالات متحده، مدل جدیدی برای درک الگوهای استقرار ماقبل تاریخ ارائه می‌کند.

از اوایل دهه 1970، باستان شناسان جنوب شرقی توجه خود را بر شناسایی عملکرد مکان های ماقبل تاریخ و شیوه های سکونت
در دوره باستانی اولیه (حدود 9000) متمرکز کردند. -10500 B.P.). سایت هارداوی در پیمونت کارولینای شمالی، یکی از مهم ترین سایت های باستان شناسی
در شرق آمریکای شمالی، هنوز در این تحقیق مشخص نشده است. تحلیل مجدد دانیل از مصنوعات هارداوی
طیف وسیعی از شواهد را ارائه می دهد - از جمله ریخت شناسی ابزار سنگی، توزیع درونی مصنوعات، و توزیع منطقه ای انواع مواد خام سنگی
- که نشان می دهد هارداوی نقش منحصر به فردی در سکونتگاه باستانی اولیه ایفا کرده است. .

سایت هارداوی به عنوان یک کمپ پایه عمل می کرد که گروه های شکار و جمع آوری برای مدت طولانی در آن زندگی می کردند. از این اردوگاه، آنها از رخنمون‌های سنگی نزدیک در کوه‌های Uwharrie برای پر کردن ابزار مصرف‌شده استفاده کردند. بر اساس نتایج این مطالعه، مدل جدید دانیل پیشنهاد می‌کند که استقرار کمتر به دلیل در دسترس بودن منابع غذایی نسبت به توزیع محدود سنگ‌های با کیفیت بالا در منطقه است. این نتایج دیدگاه رایج در مورد استقرار باستانی اولیه را به چالش می‌کشد که جنبش گروهی عمدتاً به دلیل در دسترس بودن منابع غذایی در دره‌های اصلی رودخانه‌های جنوب شرقی محدود شده است.

This provocative reanalysis of one of the most famous Early Archaic archaeological sites in the southeastern United States provides a new model for understanding prehistoric settlement patterns.

Since the early 1970s, southeastern archaeologists have focused their attention on identifying the function of prehistoric sites and settlement
practices during the Early Archaic period (ca. 9,000-10,500 B.P.). The Hardaway site in the North Carolina Piedmont, one of the most important
archaeological sites in eastern North America, has not yet figured notably in this research. Daniel's reanalysis of the Hardaway artifacts
provides a broad range of evidence—including stone tool morphology, intrasite distributions of artifacts, and regional distributions of stone
raw material types—that suggests that Hardaway played a unique role in Early Archaic settlement.

The Hardaway site functioned as a base camp where hunting and gathering groups lived for extended periods. From this camp they exploited nearby stone outcrops in the Uwharrie Mountains to replenish expended toolkits. Based on the results of this study, Daniel's new model proposes that settlement was conditioned less by the availability of food resources than by the limited distribution of high-quality knappable stone in the region. These results challenge the prevalent view of Early Archaic settlement that group movement was largely confined by the availability of food resources within major southeastern river valleys.