دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Benjamin Smith
سری:
ISBN (شابک) : 0801472776, 9780801472770
ناشر: Cornell University Press
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 256
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 38 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Hard Times in the Lands of Plenty: Oil Politics in Iran and Indonesia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روزگار سخت در سرزمین فراوانی: سیاست نفتی در ایران و اندونزی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اینکه منابع طبیعی می تواند یک نفرین و هم یک نعمت باشد، تقریباً یک حقیقت در تحلیل سیاسی است. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه دیررس، تئوری «نفرین منابع» پیشبینی میکند که بهرهبرداری از منابع ارزشمند منجر به دولتهای باثبات و مرفه نمیشود، بلکه نتیجه متضاد آنها خواهد بود. برای مثال، ذخایر نفتی ممکن است آنقدر درآمد ایجاد کند که حاکمان نیاز چندانی به ایجاد بوروکراسیهای کارآمد و مالیاتگیرنده نداشته باشند، که منجر به دولتهای کم عمق و ضعیف میشود که در بازار جهانی نفت باقی میمانند. از طرف دیگر، ممکن است منابع از نظر جغرافیایی متمرکز شوند و در نتیجه تنشهای منطقهای، قومی یا دیگر تفرقهانگیز را تشدید کنند.
در زمانهای سخت در سرزمین فراوانی، بنجامین اسمیت پارادوکس منبع را رمزگشایی میکند. از طریق مقایسه ابتکاری تجارب ایران و اندونزی، ناگزیر بودن آن را نفرین و زیر سوال می برد. این دو کشور پرجمعیت و نفت خیز در دوره 1960-1980 شاهد تغییرات عمیقا متفاوتی در ثروت خود بودند. اسمیت با تمرکز بر نقش بازیگران دولتی و مخالفان سازمانیافته در استفاده از درآمدهای نفتی، متوجه میشود که اثرات ثروت نفت بر سیاست و دوام رژیم بسته به شرایطی که در آن صادرات نفت به بخش عمدهای از اقتصاد یک کشور تبدیل شده، متفاوت است. او استدلال می کند که حضور منابع طبیعی به جای اینکه صرفاً یک متغیر ساختاری باشد، یک فرصت سیاسی است.
با تکیه بر تحقیقات اولیه گسترده در ایران و اندونزی و تحقیقات کمی بر روی 19 کشور در حال توسعه نفت خیز دیگر، چالش اسمیت است. ما ثروت منابع را در کشورهای در حال توسعه بازنگری کنیم، نه به عنوان یک نفرین یا نعمت ساده، بلکه به عنوان منبعی بسیار انعطاف پذیر از منابع سیاسی و عوارض احتمالی.