Happy Mondays: excess all areas

داستان آن‌ها برای هر گروه راک هولیگان شمالی در آنجا توجیهی است. دوشنبه های شاد جرقه ی رنسانس گیتار پاپ بریتانیا را برانگیخت. آلن مک گی در سال 1985، زمانی که دوشنبه های شاد مانند کوکتل مولوتف در صحنه موسیقی منچستر منفجر شد، هیچ کس تا به حال چیزی شبیه به آنها نشنیده بود. همانطور که آنها به چهره جنبش اسید هاوس "Madchester" تبدیل شدند، منتقدان آنها را در کنار The Velvet Underground و Sex Pistols به عنوان تیرآهن های فرهنگی طبقه بندی کردند، و این فقط برای موسیقی بود. داستان های افراط و تفریط آنها راک است. افسانه n' roll: مصرف بیش از حد، دعوا روی صحنه، تهدید به مرگ، گانگسترها، چاقو زدن و تیراندازی در استودیو. با این حال، این گروه به ظاهر بی‌پیرامون و غیرقابل کنترل – که توسط خیرین به همان اندازه دیوانه‌شان در Factory Records تشویق می‌شود – موسیقی بریتانیا را برای همیشه متحول کرد و پنج آلبوم مسری از کثیف و لذت بی‌نظیر را پشت سر گذاشت.

Their story is a vindication for every northern hooligan rock band out there. Happy Mondays sparked a British guitar pop renaissance.' Alan McGeeIn 1985, when the Happy Mondays exploded onto the Manchester music scene like a Molotov cocktail, no one had heard anything like them before. As they developed into the face of the Acid House 'Madchester' movement, critics ranked them alongside The Velvet Underground and the Sex Pistols as cultural lightning rods, and that was just for the music.The stories of their excesses are the stuff of rock 'n' roll legend: the overdoses, fights on stage, the death threats, the gangsters, the stabbings and shootings in the studio. Yet this seemingly unhinged and uncontrollable band – encouraged by their equally crazed benefactors at Factory Records – transformed British music forever, leaving behind five infectious albums of unparalleled dirt and delight.