Hannah Arendt: The Promise of Education

این کتاب برخی از مضامین اصلی هانا آرنت را گردآوری می‌کند و آنها را بر این سؤال متمرکز می‌کند که "آموزش برای چیست؟" اعمال قضاوت مستقل، رسیدن به بزرگسالی از طریق به رسمیت شناختن دیگران به عنوان یکسان اما متفاوت، به دست آوردن احساس شهروندی از طریق به عهده گرفتن حقوق و مسئولیت های مدنی خود، و درک کامل پتانسیل خود به عنوان موجودات ذی شعور با ظرفیت "شکوفایی" و "شکوفایی" انسانی. شادی» (eudaimonia). برای درک نقش محوری آموزش و پرورش در تحلیل آرنت از وضعیت انسانی، باید تأکیدی که او بر «تفکر»، به عنوان معیار انسانیت ما و بر «بی فکری»، به عنوان معیار غیرانسانی بودن ما داشت، درک کنیم. آموزش ظرفیت انسان را حفظ و توسعه می دهد: با هم فکر کردن (phronesis)، برای خود فکر کردن (آنچه آرنت "دو در یک" تفکر می نامید) و تفکر از دیدگاه. از دیگران (آنچه او آن را «تفکر نمایندگی» نامید).
نویسنده از مجموعه ایده‌های در حال رشدی که در مجموعه گسترده و متنوع آثار او گنجانده شده است، مفهومی از آموزش را به عنوان آمادگی لازم برای تحقق شخصی، مشارکت اجتماعی، و مشارکت مدنی.

This book gathers some of Hannah Arendt’s core themes and focuses them on the question, ‘What is education for?’
For Arendt, as for Aristotle, education is the means whereby we achieve personal autonomy through the exercise of independent judgement, attain adulthood through the recognition of others as equal but different, gain a sense of citizenship through the assumption of our civic rights and responsibilities, and realize our full potential as sentient beings with the capacity for human ‘flourishing’ and ‘happiness’ (eudaimonia). In order to appreciate the pivotal role that education plays in Arendt’s analysis of the human condition, we have to understand the emphasis she placed on ‘thoughtfulness’, as the measure of our humanity and on ‘thoughtlessness’, as the measure of our inhumanity. Education sustains and develops the human capacity: to think together (phronesis), to think for oneself (what Arendt called ‘the two-in-one’ of thinking), and to think from the point of view of others (what she termed ‘representative thinking’).
From the developing constellation of ideas embedded in her vast and varied body of work, the author infers a notion of education as a necessary preparation for personal fulfillment, social engagement, and civic participation.