Handbuch Krisenforschung

این کتاب راهنما نگاهی میان رشته ای به یک مفهوم کلیدی در علوم انسانی و اجتماعی دارد. وضعیت تحقیق درباره «بحران» را به عنوان موقعیت‌های کنش سیاسی برای حوزه‌های مختلف بررسی می‌کند و در عین حال بر ارتباط نزدیک با عملکرد سیاسی که می‌توان در استفاده از مفهوم بحران مشاهده کرد، تأکید می‌کند. در حالی که تحقیق در مورد رویدادها و پدیده های بحران فردی بخشی از تجارت روزمره در بسیاری از رشته ها است، ملاحظات مفهومی فراگیر بحران ها عمدتاً به جنبه های سازمانی مدیریت بحران یا گفتمان بحران محدود می شود. با تکیه بر این وضعیت تحقیق، اما با اشاره به فراتر از آن، کتاب راهنمای «پژوهش بحران» از دیدگاه‌های مفهومی و روش‌شناختی مختلف کار می‌کند و از رویکردی انعکاسی حمایت می‌کند که خود اصطلاح «بحران» را به‌عنوان اصطلاحی که باید مشاهده کرد، درک می‌کند.

Das Handbuch untersucht interdisziplinär einen Schlüsselbegriff der Geistes- und Sozialwissenschaften. Es arbeitet für verschiedene Bereiche den Forschungsstand zu ‚Krisen‘ als politischen Handlungssituationen auf und betont zugleich die enge Verbindung zur politischen Praxis, die sich in der Verwendung des Krisenbegriffs beobachten lässt. Während die Erforschung einzelner Krisenereignisse und -phänomene in vielen Disziplinen zum Tagesgeschäft gehört, sind übergreifende konzeptionelle Überlegungen zu Krisen meist auf organisatorische Aspekte des Krisenmanagements oder auf Krisendiskurse beschränkt. An diese Forschungsstände anknüpfend, aber über sie hinausweisend, bearbeitet das Handbuch ‚Krisenforschung‘ aus verschiedenen konzeptionellen und methodischen Perspektiven und plädiert dabei für einen reflexiven Ansatz, der den Begriff der ‚Krise‘ selbst als zu beobachtenden Begriff versteht.