Handbook on Biodegradation and Biological Treatment of Hazardous Organic Compounds

معرفی مواد شیمیایی آلی مصنوعی به محیط زیست در طی چند دهه اخیر باعث نگرانی عمده در مورد اثرات اکوتوکسیکولوژیکی و سرنوشت نهایی این ترکیبات شده است. آلاینده هایی که به دلیل سمیت ذاتی، سطح قرار گرفتن در معرض بالا یا رفتار سرکش در محیط، خطرناک ترین در نظر گرفته می شوند، در لیست سیاه و سایر لیست های اولویت سیاست قرار گرفته اند. سرنوشت ترکیبات مصنوعی که وارد محیط می شوند عمدتاً با سرعت تجزیه زیستی آنها تعیین می شود که بنابراین تأثیر عمده ای بر میزان تجمع زیستی و خطر اثرات اکوتوکوکولوژیکی دارد. درجه و سرعت تجزیه زیستی نیز برای امکان‌سنجی تکنیک‌های بیولوژیکی برای پاکسازی مکان‌های آلوده و جریان‌های زباله از اهمیت حیاتی برخوردار است. بنابراین، تجزیه زیستی بیگانه‌بیوتیک‌ها موضوع مطالعات متعددی بوده است که منجر به انتشار هزاران مقاله در مجلات علمی، کتاب‌ها و مقالات کنفرانس‌ها شد. این مطالعات منجر به درک عمیق تری از تنوع فرآیندهای تجزیه زیستی شد. در نتیجه، افزایش سرعت تخریب آلاینده های مقاوم در طی تصفیه بیولوژیکی و طراحی فرآیندهای تصفیه کاملاً جدید امکان پذیر شده است. در حال حاضر، کار زیادی برای گسترش دامنه آلاینده‌هایی که می‌توان در آن‌ها تجزیه زیستی اعمال کرد، انجام می‌شود، و روش‌های تصفیه را کم‌هزینه‌تر و برای جریان‌های زباله‌ای که مدیریت آن‌ها دشوار است، قابل استفاده‌تر است.

The introduction of synthetic organic chemicals into the environment during the last few decades has given rise to major concern about the ecotoxicological effects and ultimate fate of these compounds. The pollutants that are considered to be most hazardous because of their intrinsic toxicity, high exposure level, or recalcitrant behavior in the environment have been placed on blacklists and other policy priority lists. The fate of synthetic compounds that enter the environment is mainly determined by their rate of biodegradation, which therefore also has a major effect on the degree of bioaccumulation and the risk of ecotoxicological effects. The degree and rate of biodegradation is also of critical importance for the feasibility of biological techniques to clean up contaminated sites and waste streams. The biodegradation of xenobiotics has thus been the subject of numerous studies, which resulted in thousands of publications in scientific journals, books, and conference proceedings. These studies led to a deeper understanding of the diversity of biodegradation processes. As a result, it has become possible to enhance the rate of degradation of recalcitrant pollutants during biological treatment and to design completely new treatment processes. At present, much work is being done to expand the range of pollutants to which biodegradation can be applied, and to make treatment techniques less expensive and better applicable for waste streams which are difficult to handle.