Handbook of Self-Defense in pictures and text

دسته بندی: هنرهای رزمی
ویرایش:  
نویسندگان: Martone John.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 66 
زبان: English 
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 9 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 30,000

New York: Arco Publishing Company, Inc., 1962. — 111 p. یکی از بزرگان کمتر شناخته شده «مبارزه عملی و دنیای واقعی»! مارتونه مطمئناً کار خود را می دانست، و واقع گرایی عملی و کارایی مطالب شرح داده شده در این کتاب کوچک عالی، آن را برای معلم مبارز حرفه ای و دانش آموز جدی به یک مورد \"باید\" تبدیل می کند!
کتاب مارتون، اگرچه طولانی است. چاپ نشده است، ارزش جستجو را دارد. او در آن به وضوح عوامل مورد نیاز برای موفقیت در نبرد تن به تن را توضیح می‌دهد و سپس به توضیح پایه و اساس آنچه هر کسی که مشتاق مهارت عملی است باید بداند، می‌پردازد. خوش فرم بودن و ماندن. نحوه ایستادن و حرکت کردن. (مارتون یک موضع جنگی اساسی را آموزش می دهد، که خوب است، شما باید یک موضع بگیرید، اما - مانند موضع اپلگیت در Kill or Get Killed، تا حد زیادی برای دفاع از خود اضافی است. چرا موضعی بگیرید که نشان دهنده آمادگی برای انجام جنگ باشد بهتر است موضعی آرام اما آماده داشته باشید که شما را آماده کند اما به این واقعیت که شما برای عمل آماده هستید خیانت نمی کند). آنچه در مورد مواد موضعی خوب است، حرکت پا است. مارتون که یک بوکسور (و یکی از شرکای جنگی جک دمپسی) بوده است، تمام حرکات پا را بر اساس مدل بوکسور غربی استوار می‌کند - که ما به طور مشابه در کمباتوی آمریکایی انجام می‌دهیم - و هزاران برابر این موضع پیچیده و عجیب و غریب به نظر می‌رسد. تمرینات کاری و حرکاتی که در اکثر هنرهای رزمی کلاسیک/سنتی آموزش داده می شوند، ایجاد می کنند.
بیشترین استقبال، روش ساده مارتونه برای توصیف نقاط حیاتی بدن است. مارتونه به جای برشمردن ده‌ها هدف حیاتی (که در آزمایش نبرد واقعی، به سختی قابل اعتماد هستند)، حمایت خود را به چند هدف اصلی تقلیل می‌دهد – و آن‌هایی که توصیف می‌کند منطقی هستند. ما همیشه با رکس اپلگیت در مورد این موضوع مهم توافق داشته ایم. بدن انسان حدود ده ها یا بیشتر برای نبرد تن به تن سریع، واقعی و خطرناک دارد. مارتون عاقلانه است و ارزش توجه به آن را دارد، مانند اپلگیت.
تاکید بر این که دست باز به جای دست بسته اسلحه بهتری برای مبارزه جدی است (ما امیدواریم خواننده متوجه شود چیزی از یک بوکسور حرفه ای می آید. جک دمپسی، هنگامی که گاردهای ساحلی را در نبردهای نزدیک آموزش می داد، همراه با همکارش، برنارد کوسنک، کشتی گیر، بر این واقعیت نیز تأکید کردند) اولین ضربه ای که او اصرار کرد، ضربه از لبه دست است. مارتون بر موقعیت شست بالا که توسط فیربرن و اپلگیت برای ضربه زدن به لبه دست آموزش داده شده است تاکید نمی کند، اما نسخه ای نزدیک به آنچه که توسط براون و بگالا استفاده شده است را نشان می دهد که دوره آموزشی کادت هوانوردی نیروی دریایی ایالات متحده را توسعه داده و تدریس می کنند. -مبارزه با دست، در طول جنگ جهانی دوم جان مارتون همچنین ضربه نوک انگشتان به شبکه خورشیدی را توصیف می کند (ضربه ای که ما نیز در آن آموزش دیده ایم، توسط یک مربی سابق FBI که در طول جنگ جهانی دوم این ضربه را از Fairbairn یاد گرفته بود). ما شخصاً برای این ضربه اهمیتی نمی‌دهیم، اما در مورد اثربخشی آن وقتی به درستی رندر شود - به ویژه در برابر دشمنی که لباس بیرونی سبک می‌پوشد - و برای کسانی که آن را دوست دارند، شکی نداریم.
چیزهای خوب و ساده‌تر. در سراسر کتاب دنبال می شود. کوبیدن انگشتان به داخل چشم، استفاده از انگشتان برای زدن یک گیره بر روی نای، و اعمال تشنج و له کردن با دست به منظور حمله به بیضه ها. دکترین خوب، ساده و قابل اعتمادی که کار می‌کند.
ما به‌ویژه از مارتون حمایت می‌کنیم - و آن را به تصویر می‌کشیم - که با دست‌های باز به صورت پاره می‌شود. این تا حدودی یادآور حمله عالی Tiger\'s Claw Fairbairn است، و این همان موادی است که زمانی که شما می دانید چه چیزی به طرفداران ضربه می زند مورد نیاز است! همه چیزهای زیبا و آکروباتیک را فراموش کنید! خدا را شکر که جان مارتون تمام کرک های موجود در این کتاب را فراموش کرده و کاملاً کنار گذاشته است!
برخی از اقدامات دفاعی واکنشی خوب و ساده شرح داده شده است، و مهارت های مقابله با سلاح بسیار خوب است. بسیار شبیه به اپل‌گیت است.
مارتون دستورالعمل‌های فوق‌العاده‌ای را برای افسران پلیس ارائه می‌کند - مشابه مطالبی که ما برای دانش‌آموزانمان که در اجرای قانون کار می‌کنند، حمایت می‌کنیم. توجه می کنیم - با سپاس! - که توصیه مارتونه در برخی موارد در آکادمی های پلیس شهری بزرگ امروزی با ابروهای بریده تلقی می شود. به عنوان مثال، مارتونه توصیه می کند: هرگز در هیچ مبارزه ای به حریف استراحت ندهید. آمین بدون شک، لحن آن (همانطور که یک وکیل ممکن است بگوید) تهاجمی بیش از حد را برای عموم مدرن و حساس نشان می دهد. (ای کاش اعضای مردم نسبت به خطرات وحشتناکی که پلیس هنگام درگیر شدن با جنایتکاران در نبرد تن به تن با آن مواجه می شود حساس تر بودند!).
ما دوست داشتیم در این کتاب کمی تاکید بیشتری بر لگد زدن داشته باشیم. - مخصوصاً از نوع ضربه زدن به پهلو.
ما این کتاب را جزو 50 کتاب برتر ارزیابی می کنیم؟ متون بسیار خوبی که به زبان انگلیسی با موضوع دفاع شخصی و نبرد نزدیک نوشته شده اند. مطالب:مقدمه.
تنظیم فیزیکی.
دفاع غیر مسلح.
روش های توهین آمیز.
روش های دفاعی.
خلع سلاح تپانچه.
دفاع در برابر چاقو، بلک جک، ابزار تیز.
بازرسی اولیه از زندانیان.
تامین امنیت زندانیان.
کلوپ پلیس (کاربردها و سوء استفاده های آن).
اقدامات احتیاطی برای ورزش.

New York: Arco Publishing Company, Inc., 1962. — 111 p. One of the lesser-known of the "practical, real world combat" greats! Martone certainly knew his business, and the practical realism and functionality of the material described in this excellent little book makes it a "must acquire" item for the professional combatives teacher and the serious student, alike!
Martone’s book, although long out of print, is well worth searching for. In it he explains very clearly the factors needed for success in hand-to-hand combat, and then proceeds to explain the basis of what anyone aspiring to practical proficiency needs to know. Getting and staying in shape. How to stand and move. (Martone teaches a basic fighting stance, which is good, of you must take a stance, but — like Applegate’s stance in Kill Or Get Killed, is largely superfluous for self-defense. Why get into a stance that betrays a readiness to do battle? Better a relaxed-but-ready stance that prepares you but that does not betray the fact that you are ready for action). What is good about the stance material is the footwork. Having been a boxer (and one of Jack Dempsey’s sparring partners), Martone bases all footwork on the Western boxer’s model — which we do, similarly, in American Combato — and which makes a thousand times the sense that all of the elaborate and exotic stance work drills and movements make, that are taught in most of the classical/traditional martial arts.
Most welcome is Martone’s simplified way of describing the body’s vital points. Instead of enumerating dozens of vital targets (of which, when put to the test of real combat, are hardly all that reliable, at all) Martone reduces his advocacy to a few core targets — and those he describe make sense. We have always agreed with Rex Applegate on this matter of vital points. The human body has about a dozen or so for the purpose of fast-moving, genuine, dangerously serious hand-to-hand combat. Martone is sensible and worth paying attention to, as is Applegate.
Emphasizing that the open rather than the closed hand is the better weapon for serious combat (something, we hope the reader will note, is coming from a professionally qualified boxer. Jack Dempsey, when training Coast Guardsmen in close combat, along with his colleague, Bernard Cosneck, the wrestler, stressed this fact, too) the first blow urged by him is the edge-of-the-hand blow. Martone does not emphasize the thumb up position taught by Fairbairn and Applegate for the edge-of-the-hand blow, but illustrates a version closer to that utilized by Brown and Begala who developed and taught the U.S. Naval Aviation Cadet’s Course in hand-to-hand combat, during WWII. John Martone also describes the fingertips thrust to the solar plexus (a blow that we were trained in also, by a former FBI Instructor who had learned the blow from Fairbairn during WWII). We personally do not care for this blow, but we have no doubt about its efficacy when properly rendered — particularly against an adversary wearing light outer clothing — and for those who like it, go for it.
More good, simple stuff follows throughout the book. Ramming fingers into the eyes, using the fingers to apply a pincher-grip to the windpipe, and employing a seizure-and-crushing action with the hand in order to attack the testicles. Good, simple, reliable doctrine that WORKS.
We especially like Martone’s advocating — and illustrating — open hand claw-ripping to the face. This is somewhat reminiscent of Fairbairn’s excellent Tiger’s Claw attack, and this is the kind of material that is needed when the you-know-what hits the fan! Forget all of the pretty and acrobatic stuff! Thank goodness John Martone has forgotten and completely discarded all of the fluff in this book!
There are some good, simple reactive defense actions described, and the counter weapon skills are very good. Very similar to Applegate’s.
Martone provides some superb guidelines for police officers — similar to the material that we advocate for our students who work in law enforcement. We note — appreciatively! — that Martone’s advice would in some instances be regarded with raised eyebrows in today’s major urban police academies. For example, Martone advises: Never give an adversary a break in any fight. Amen. Doubtless, the tone of that (as a lawyer might say) conveys a bit too much aggressiveness for the modern, sensitive public. (Would that members of the public were more sensitive to the horrific dangers that police face when engaging felons in hand-to-hand battle!).
We would have liked to have seen a bit more emphasis on kicking in this book — most specifically the side stomping type kick.
On balance we’d rate this book as being among the top 50? all time great texts that have been written in English on the subject of self-defense and close combat. Contents:
Introduction.
Physical conditioning.
Unarmed Defense.
Offensive procedures.
Defensive procedures.
Pistol Disarming.
Defense against knife, blackjack, sharp instruments.
Preliminary search of prisoners.
Securing of prisoners.
Police club (its uses and abuses).
Precautions to exercise.