Hamann and the Tradition

سالهای اخیر شاهد ظهور مجدد علاقه علمی به کار یوهان گئورگ هامان (1730-1788)، در سراسر رشته ها بوده است. ترجمه‌های جدیدی از آثار هامان و درباره آن، و همچنین تعدادی کتاب و مقاله درباره زیبایی‌شناسی هامان، نظریه‌های زبان و تمایلات جنسی، و جایگاه منحصربه‌فرد در اندیشه‌های روشنگری و ضدروشنگری ظاهر می‌شوند.

ویرایش لیزا. ماری اندرسون، هامان و سنت دانشمندان تثبیت شده و نوظهور را گرد هم می‌آورد تا طیف کامل تأثیر هامان را بررسی کند - چه بر رمانتیسم آلمانی و چه بر روی عمل الهیات. برای کسانی که با هامان آشنایی ندارند، فصلی به بررسی - یا در برخی موارد قرار دادن - هامان در گفتگو با متفکران مهم دیگر مانند سقراط، دیوید هیوم، فردریش نیچه، مارتین بوبر، فرانتس روزنزوایگ و لودویگ اختصاص داده شده است. ویتگنشتاین.

Recent years have witnessed a resurgence of scholarly interest in the work of Johann Georg Hamann (1730–1788), across disciplines. New translations of work by and about Hamann are appearing, as are a number of books and ar­ticles on Hamann’s aesthetics, theories of language and sexuality, and unique place in Enlightenment and counter-Enlightenment thought.

Edited by Lisa Marie Anderson, Hamann and the Tradition gathers estab­lished and emerging scholars to examine the full range of Hamann’s im­pact—be it on German Romanticism or on the very practice of theology. Of particular interest to those not familiar with Hamann will be a chapter devoted to examining—or in some cases, placing—Hamann in dialogue with other important thinkers, such as Socrates, David Hume, Friedrich Nietzsche, Martin Buber, Franz Rosenzweig, and Ludwig Wittgenstein.