Habitustransformation durch Bildung: Soziale und räumliche Mobilität im Lebensverlauf türkischer Bildungsaufsteiger

آلکای کامیس می پرسد که چگونه اعضای اقلیت ترک در آلمان موفق به دریافت آموزش بهتر می شوند. به ویژه به بررسی نقش محیط زندگی یا تغییر آن می پردازد. در زمینه مصاحبه‌های روایی-زندگی‌نامه، نویسنده به افراد آسیب‌دیده زمینه ایجاد ارتباطاتی را می‌دهد که آنها برای موفقیت تحصیلی خود مرتبط می‌دانند. نتایج حاکی از آن است که اهمیت اثاثیه و ترکیب قومی منطقه مسکونی برای شغل تحصیلی افراد ترک تبار بیش از حد برآورد شده است. «مانترای آمیخته» که محیط زندگی از نظر قومیتی را برای فراگیری زبان مساعد می‌داند، بنابراین هیچ توجیه نامحدودی در تجربه‌گرایی نمی‌یابد.

Alcay Kamis fragt danach, wie es Angehörigen der türkischen Minderheit in Deutschland gelingt, zu Bildungsaufsteigern zu werden. Insbesondere untersucht er, welche Rolle dabei das Wohnumfeld oder der Wechsel desselben spielt. Im Rahmen narrativ-biografischer Interviews lässt der Autor den Betroffenen Raum, selbst diejenigen Zusammenhänge herzustellen, die sie für ihren Bildungserfolg als relevant betrachten. Die Ergebnisse weisen darauf hin, dass sowohl die Wohnungsausstattung als auch die ethnische Zusammensetzung der Wohngegend in ihrer Bedeutung für die Bildungskarriere von Türkischstämmigen überschätzt werden. Das „Mantra der Mischung“, das ein ethnisch nicht segregiertes Wohnumfeld als förderlich für den Spracherwerb ansieht, findet somit keine uneingeschränkte Rechtfertigung in der Empirie.