دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mike Hockney
سری:
ناشر: Hyperreality Books
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 329
[304]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Gödel Versus Wittgenstein (The God Series Book 29) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گودل در مقابل ویتگنشتاین (کتاب سری خدا 29) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«بدون ریاضیات نمیتوانیم عمیقاً در فلسفه نفوذ کنیم. بدون فلسفه نمی توانیم عمیقاً در ریاضیات نفوذ کنیم. بدون هر دو ما نمیتوانیم عمیقاً در چیزی نفوذ کنیم.» - لایب نیتس در تاریخ روشنفکری، شاید هیچ چیز به اندازه قضایای ناتمامی گودل بد تفسیر نشده باشد. استیون هاوکینگ، با پذیرش این تصور غلط رایج، گفت: «بنابراین ریاضیات یا ناسازگار است یا ناقص. پول هوشمند ناقص است.» این کتاب در مورد مبارزه بزرگ برای روح ریاضیات است و منعکس کننده دو نبرد عظیم است که ریاضیات تا به امروز در آن غوطه ور است. اولاً، همانطور که ویتگنشتاین گفت، اگر ریاضیات توتولوژی باشد، ریاضیات نمی تواند ناسازگار و/یا ناقص باشد و بنابراین کار گودل نمی تواند در مورد ریاضیات باشد. اگر ریاضیات توتولوژیک نباشد، ریاضیات لزوماً در ناسازگاری و/یا ناقصی فرو رفته است، درست همانطور که استیون هاوکینگ گفت، بنابراین کاملاً غیرقابل اعتماد است. ثانیاً، اگر ریاضیات غیر هستی شناسانه باشد، نمی تواند در مورد واقعیت چیزی بگوید. اگر ریاضیات هستیشناختی است، تنها چیزی است که میتواند درباره واقعیت چیزی درست بگوید. دنیایی وجود ندارد که ریاضیات کمی درست و کمی نادرست باشد. یا جهان کاملاً ریاضی است - در این صورت ریاضیات و نه علم روشی است که ما باید جهان را مطالعه کنیم - یا جهان اصلاً ریاضی نیست، در این صورت پوچ است که علم از ریاضیات در تلاش خود برای توضیح استفاده کند، یا مدل، واقعیت ریاضی یک چالش مرگبار برای علم است. اگر ریاضی واقعی باشد، ما به علم نیاز نداریم. اگر ریاضی واقعی نیست، پس علم که به شدت به ریاضیات وابسته است، مزخرف است! بزرگترین چالش پیش روی علم، تعریف و درک جهان نیست، بلکه تعریف و درک ریاضیات است. البته معلوم است که ریاضی و کیهان یکی هستند. تنها در صورتی که جهان ریاضی باشد می تواند عقلانی و قابل فهم باشد. باید کاملاً ریاضی باشد، زیرا جهانی که بخشی از آن ریاضی است و تا حدی چیز دیگری غیرمنطقی و نامفهوم خواهد بود، با توجه به اینکه اشیاء ریاضی نمی توانند با چیزهای غیرریاضی تعامل داشته باشند (این یک نسخه از ثنویت دکارتی است که در آن دو ماده ناسازگار نمی توانند برهم کنش داشته باشند، زیرا آنها دارند. هیچ زمینه مشترکی وجود ندارد). برای درک اینکه ریاضی در واقع چیست، باید تمام ملاحظات غیر ریاضی را از آن حذف کنید. آیا حاضرید در وجود خود ـ وجود برهنه ـ که از همه تجربیات ذهنی، احساسات، امیال، احساسات، ادراکات، شهودهای عرفانی، باورها، نظرات و تفسیرها بریده شده است، تامل کنید؟ وجود برهنه چیست؟ هستی در قدیمیترین، قدیمیترین، ابتداییترین و ابتداییترین حالتش چیست؟ تا زمانی که این را درک نکنید، وقتی ظاهری را به آن تحمیل می کنید، هیچ ایده ای نخواهید داشت.
“Without mathematics we cannot penetrate deeply into philosophy. Without philosophy we cannot penetrate deeply into mathematics. Without both we cannot penetrate deeply into anything.” – Leibniz In intellectual history, perhaps nothing has been more misinterpreted than Gödel’s incompleteness theorems. Stephen Hawking, adopting the popular misconception, said, “Thus mathematics is either inconsistent, or incomplete. The smart money is on incomplete.” This book is about the titanic struggle for the soul of mathematics, and reflects two immense battles in which mathematics is immersed to this day. Firstly, if mathematics is tautology, as Wittgenstein said, mathematics cannot be inconsistent and/or incomplete, and so Gödel’s work cannot be about mathematics. If mathematics is not tautological, mathematics is necessarily mired in inconsistency and/or incompleteness, just as Stephen Hawking said, hence is wholly unreliable. Secondly, if mathematics is non-ontological, it cannot say anything about reality. If mathematics is ontological, it’s the only thing that can say anything true about reality. There can’t be a world where math is a bit true and a bit false. Either the world is wholly mathematical – in which case math and not science is how we must study the world – or the world isn’t mathematical at all, in which case it’s absurd for science to use math in its attempts to account for, or model, reality. Math presents a deadly challenge to science. If math is real, we don’t need science. If math isn’t real, then science, which is so heavily reliant on math, is nonsense! The greatest challenge facing science isn’t to define and understand the universe, but to define and understand math. Of course, it turns out that math and the universe are one and the same. Only if the universe is mathematical can it be rational and intelligible. It must be entirely mathematical since a universe that is partly mathematical and partly something else would be irrational and unintelligible given that mathematical things cannot interact with non-mathematical things (this would constitute a version of Cartesian dualism where two incompatible substances cannot interact since they have no common ground). To understand what math actually is, you must strip all non-mathematical considerations from it. Are you ready to ponder existence in itself - bare existence - shorn of all subjective experiences, feelings, desires, sensations, perceptions, mystical intuitions, beliefs, opinions, and interpretations? What is naked existence? What is existence in its rawest, oldest, most primitive and primordial state? Until you understand that, you will have no idea what it is when you impose an appearance on it.