دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Anónimo
سری:
ناشر:
سال نشر: 1140
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 101 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب راهنمای زائر (Codex Calixtinus V): تاریخ
در صورت تبدیل فایل کتاب Guía de peregrinos (Codex Calixtinus V) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راهنمای زائر (Codex Calixtinus V) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
Codex Calixtinus کدکس ارزشمندی است که در قرن دوازدهم، بین سالهای 1135 تا 1140، با هدف ستایش و اشاعه زیارتهای ژاکوبین، کامینو دو سانتیاگو، تولید شد. این نام از نویسنده یا مروج این اثر، پاپ کالیکستو دوم گرفته شده است. این، قبل از انتخاب شدن به عنوان پاپ، Guido de Borgoña نامیده می شد. او در کلونی یک راهبایی بود و رابطهاش با سانتیاگو نزدیک بود: برادرش رایموندو با اوراکا، دختر آلفونسو ششم، پادشاه کاستیا و لئون، ازدواج کرد و عنوان کنت گالیسیا را دریافت کرد. همچنین به Aymeric Picaud، اصالتاً از Poitou، و صدراعظم پاپ نسبت داده شده است. در هر صورت، مسلم است که نویسنده-تألیف کننده فرانسوی بوده است، یا یک زائر یا شخصی که در یکی از شهرهای اسپانیایی تبار، جایی که مهاجرت فرانک ها برای یک قرن پیش از آن فراوان بود، مستقر بوده است. کدکس از پنج کتاب تشکیل شده است: سه کتاب اول شامل موعظه ها و متون مذهبی به افتخار سانتیاگو، بیست و دو معجزه منسوب به او، و گزارش انتقال جسد رسول به گالیسیا است. چهارمین شبه وقایع نگاری تخیلی است که لشکرکشی شارلمانی به اسپانیا را روایت می کند که با نبرد رونسوالس و مرگ رولدان به پایان می رسد. نویسنده دروغین آن اسقف اعظم تورپین، همراه امپراتور است. و پنجمین موردی است که ما در اینجا بازتولید می کنیم، Liber Peregrinationis (f. 192r - 213v). معمولاً به عنوان راهنمای زائر نیز شناخته می شود که محتوای آن را کاملاً بیان می کند. با دقت زیادی برنامه سفر و مراحلی را که آنها در راه خود به سانتیاگو دنبال کردند، شرح می دهد. او برخی مکانها مانند بیمارستان معروف د سانتا کریستینا در سومپورت را میستاید: این مکان مقدس است، خانه خدا، جبران زائران مبارک، استراحت برای نیازمندان، آسایش برای بیماران، نجات مردگان و کمک. برای زندگان." داده ها و اطلاعات بی پایانی در مورد مردم و جمعیت هایی که از جاده عبور می کنند ارائه می دهد: جاده ها، پل ها، کلیساها و آثاری که در آنها وجود دارد. همچنین، به طور طبیعی، قضاوت های ارزشی فراوانی وجود دارد که بسیاری از آنها عمیقاً انتقادی هستند، زیرا این یک هشدار واقعی برای راهپیمایان است: یک رودخانه خاص حاوی آب های کشنده است. هالترهایی که در اسپانیا صید می شوند ناسالم هستند. قایقرانان Gave کرایه های نادرست را تحمیل می کنند. باسک ها وحشی و وحشی هستند، کاستیلی ها بد و شرور، گالیسیایی ها عصبانی و دعوا... به همه این دلایل، گیرمو فرناندو آرکورو مطالعه خود را در مورد این اثر به این شکل به پایان می رساند: «Liber Peregrinationis حاوی اطلاعات زیادی برای قرون وسطایی، همچنین در رابطه با بسیاری از زمینههای مطالعاتی، هم آنهایی که مستقیماً به تاریخ Camino de Santiago اشاره میکنند و هم به جوامع شمال شبه جزیره که زائران کامپوستلا از سرزمینهای آن سفر میکردند.»
El Codex Calixtinus es un valioso códice elaborado en el siglo XII, entre 1135 y 1140, con el objeto de ensalzar y difundir las peregrinaciones jacobeas, el famoso Camino de Santiago. El nombre procede del supuesto autor o promotor de la obra, el papa Calixto II. Éste, antes de ser elegido pontífice se llamaba Guido de Borgoña; fue abad en Cluny y su relación con Santiago era próxima: su hermano Raimundo casó con Urraca, la hija de Alfonso VI, rey de Castilla y León, y recibió el título de conde de Galicia. También se ha atribuído a Aymeric Picaud, originario del Poitou, y canciller del papa. En cualquier caso, es seguro que el autor-compilador era francés, ya fuere un peregrino o alguien establecido en alguna localidad hispánica, donde abundaba la inmigración franca desde un siglo antes. El códice se compone de cinco de libros: los tres primeros recogen sermones y textos litúrgicos en honor de Santiago, veintidós milagros que se le atribuyen, y el relato de la traslación del cuerpo del apóstol hasta Galicia. El cuarto es una imaginitiva pseudo-crónica, que narra la expedición de Carlomagno a España, para concluir con la batalla de Roncesvalles y la muerte de Roldán; su postizo autor es el arzobispo Turpín, compañero del emperador. Y el quinto es el que aquí reproducimos, el Liber Peregrinationis (f. 192r - 213v). También es conocido habitualmente como Guía del Peregrino, lo que expresa perfectamente su contenido. Describe con gran precisión el itinerario y etapas que aquellos seguían en su camino hacia Santiago. Elogia algunos lugares, como el famoso Hospital de Santa Cristina, en Somport: es un lugar santo, casa de Dios, «reparación de los bienaventurados peregrinos, descanso de los necesitados, consuelo para los enfermos, salvación para los muertos y auxilio para los vivos». Aporta un sinfín de datos e informaciones sobre las gentes y las poblaciones que atraviesan el camino: los caminos, los puentes, las iglesias y las reliquias que contienen. También, naturalmente, abundantes juicios de valor, muchos de ellos profundamente críticos, ya que es un auténtico aviso para caminantes: cierto río contiene aguas letales; los barbos que se pescan en España son poco saludables; los barqueros del Gave imponen tarifas abusivas; los vascos son feroces y bárbaros, los castellanos malos y viciosos, los gallegos iracundos y litigiosos... Por todo ello, Guillermo Fernando Arquero concluye su estudio sobre la obra de este modo: «el Liber Peregrinationis contiene una gran riqueza de información para el medievalista, en relación además con muchos ámbitos de estudio, tanto los referidos directamente a la historia del Camino de Santiago como a las sociedades del norte peninsular por cuyas tierras transitaban los peregrinos a Compostela.»