دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Jane Rogoyska, Gustav Klimt, Patrick Bade سری: Great masters ISBN (شابک) : 9781780422947, 1780422946 ناشر: Parkstone International سال نشر: 2005 تعداد صفحات: 160 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 49 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Gustav Klimt به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گوستاو کلیمت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
"من به خودم به عنوان موضوع نقاشی علاقه ای ندارم، بلکه به دیگران، به ویژه زنان..." نقاشی های زیبا، حسی و بالاتر از همه اروتیک گوستاو کلیمت از دنیایی از مجلل و فراغت صحبت می کند که به نظر می رسد سال ها دور از خشن است. ، محیط پست مدرنی که اکنون در آن زندگی می کنیم. موضوعاتی که او به آن می پردازد - تمثیل ها، پرتره ها، مناظر و شخصیت های وابسته به عشق شهوانی - عملاً هیچ اشاره ای به رویدادهای بیرونی ندارند، بلکه بیشتر تلاش می کنند تا جهانی را خلق کنند که در آن زیبایی، بیش از هر چیز دیگری، غالب باشد. استفاده او از رنگ و نقش عمیقاً تحت تأثیر هنر ژاپن، مصر باستان و بیزانس بود. راون، پرسپکتیو مسطح و دوبعدی نقاشیهایش، و کیفیت غالباً تلطیفشدهی تصاویرش، اثری آغشته به حسی عمیق را تشکیل میدهند و اثری را تشکیل میدهند که در آن چهره زن، بیش از همه، برتر است. اولین کارهای کلیمت در سنی غیرمعمول برای او موفقیت به ارمغان آورد. گوستاو، متولد 1862، در چهارده سالگی برای تحصیل در Kunstgewerbeschule (مدرسه هنر و صنایع دستی وین) کمک هزینه دولتی دریافت کرد. استعدادهای او بهعنوان نقشهکش و نقاش به سرعت مورد توجه قرار گرفت و در سال 1879 با برادرش ارنست و شاگرد دیگری به نام فرانتس ماتچ، شرکت Künstlercompagnie (شرکت هنرمندان) را تأسیس کرد. اواخر قرن نوزدهم دوره ای از فعالیت های معماری بزرگ در وین بود. در سال 1857، امپراتور فرانتس جوزف دستور تخریب استحکاماتی که مرکز شهر قرون وسطایی را احاطه کرده بود را صادر کرد. Ringstrasse نتیجه آن بود، یک منطقه نوپا با ساختمانهای باشکوه و پارکهای زیبا که همه هزینههای آن با هزینههای عمومی پرداخت میشد. بنابراین کلیمت جوان و شرکای او فرصتهای فراوانی برای نشان دادن استعدادهای خود داشتند و مأموریتهای اولیه دریافت کردند تا در تزیینات جشنی که برای جشن سالگرد ازدواج نقرهای امپراتور فرانتس جوزف و امپراطور الیزابت ترتیب داده شده بود، مشارکت کنند. در سال 1894، ماتچ از استودیوی مشترک خود نقل مکان کرد و در سال 1897 کلیمت به همراه نزدیکترین دوستانش از Künstlerhausgenossenschaft (انجمن تعاونی هنرمندان اتریشی) استعفا داد تا جنبش جدیدی را به نام جدایی تشکیل دهد که بلافاصله در میان آن انتخاب شد. رئيس جمهور. Secession موفقیت بزرگی بود و اولین و دومین نمایشگاه را در سال 1898 برگزار کرد. جنبش به اندازه کافی پول به دست آورد تا ساختمان خود را که توسط معمار جوزف ماریا اولبریچ برای آن طراحی شده بود، راه اندازی کند. بالای در ورودی شعار آن بود: «هر عصری هنرش، هنر آزادی اش». از حدود سال 1897 به بعد، کلیمت تقریباً هر تابستان را در Attersee با خانواده Flöge می گذراند. این دورههایی از صلح و آرامش بود که در آن او نقاشیهای منظرهای را ساخت که تقریباً یک چهارم کل آثار او را تشکیل میداد. کلیمت تقریباً برای هر کاری که انجام می داد طرح هایی می ساخت. گاهی اوقات بیش از صد طراحی برای یک نقاشی وجود داشت که هر کدام جزئیات متفاوتی را نشان می داد - یک تکه لباس یا جواهرات یا یک حرکت ساده. اینکه گوستاو کلیمت چقدر استثنایی بود شاید در این واقعیت منعکس شود که او هیچ پیشینی و پیروان واقعی نداشت. او رودن و ویسلر را بدون کپی برداری از آنها تحسین می کرد و به نوبه خود توسط نقاشان جوان وینی اگون شیله و اسکار کوکوشکا که هر دو بسیار تحت تأثیر کلیمت بودند مورد تحسین قرار گرفت.
“I am not interested in myself as a subject for painting, but in others, particularly women...”Beautiful, sensuous and above all erotic, Gustav Klimt’s paintings speak of a world of opulence and leisure, which seems aeons away from the harsh, post-modern environment we live in now. The subjects he treats – allegories, portraits, landscapes and erotic figures – contain virtually no reference to external events, but strive rather to create a world where beauty, above everything else, is dominant. His use of colour and pattern was profoundly influenced by the art of Japan, ancient Egypt, and Byzantium. Ravenne, the flat, two-dimensional perspective of his paintings, and the frequently stylised quality of his images form an oeuvre imbued with a profound sensuality and one where the figure of woman, above all, reigns supreme. Klimt’s very first works brought him success at an unusually young age. Gustav, born in 1862, obtained a state grant to study at Kunstgewerbeschule (the Vienna School of Arts and Crafts) at the age of fourteen. His talents as a draughtsman and painter were quickly noticed, and in 1879 he formed the Künstlercompagnie (Artists’ Company) with his brother Ernst and another student, Franz Matsch. The latter part of the nineteenth century was a period of great architectural activity in Vienna. In 1857, the Emperor Franz Joseph had ordered the destruction of the fortifications that had surrounded the medieval city centre. The Ringstrasse was the result, a budding new district with magnificent buildings and beautiful parks, all paid for by public expenses. Therefore the young Klimt and his partners had ample opportunities to show off their talents, and they received early commissions to contribute to the decorations for the pageant organised to celebrate the silver wedding anniversary of the Emperor Franz Joseph and the Empress Elisabeth. In 1894, Matsch moved out of their communal studio, and in 1897 Klimt, together with his closest friends, resigned from the Künstlerhausgenossenschaft (the Cooperative Society of Austrian Artists) to form a new movement known as the Secession, of which he was immediately elected president. The Secession was a great success, holding both a first and second exhibition in 1898. The movement made enough money to commission its very own building, designed for it by the architect Joseph Maria Olbrich. Above the entrance was its motto: “To each age its art, to art its freedom.” From around 1897 onward, Klimt spent almost every summer on the Attersee with the Flöge family. These were periods of peace and tranquillity in which he produced the landscape paintings constituting almost a quarter of his entire oeuvre. Klimt made sketches for virtually everything he did. Sometimes there were over a hundred drawings for one painting, each showing a different detail – a piece of clothing or jewellery, or a simple gesture. Just how exceptional Gustav Klimt was is perhaps reflected in the fact that he had no predecessors and no real followers. He admired Rodin and Whistler without slavishly copying them, and was admired in turn by the younger Viennese painters Egon Schiele and Oskar Kokoschka, both of whom were greatly influenced by Klimt.
Content: The Viennese Secession --
His life --
His work --
Biography.