دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nyman. Erika
سری: Linköping University medical dissertations Volume 1450.
ISBN (شابک) : 9789175191140, 9175191148
ناشر: Linköping University
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 97
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب بازسازی هدایت شده پوست انسان: مطالعات in vitro و in vivo: بیماری های پوستی
در صورت تبدیل فایل کتاب Guided Regeneration of the Human Skin : in vitro and in vivo studies به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بازسازی هدایت شده پوست انسان: مطالعات in vitro و in vivo نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هر روز و در تمام نقاط جهان، انسان درجات مختلفی از زخم و از بین رفتن بافت پوست را تجربه می کند و در نتیجه یکی از پیچیده ترین فرآیندهای بیولوژیکی را آغاز می کند. زخم های حاد و مزمن و همچنین مشکل اضافی اسکارهای پوستی، نه تنها رنج زیادی را برای بیمار به همراه دارد، بلکه هزینه های زیادی برای مراقبت های بهداشتی برای جامعه نیز به همراه دارد. اگرچه فرآیند ترمیم زخم زمینهای است که به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است، دانش زیادی باید کسب شود تا دریچههای مسیرهای بازسازی در انسان باز شود. اپیدرم با بازسازی کامل بهبود می یابد، اما آسیب های پوستی و ضخامت کامل با فیبروز و تشکیل اسکار بهبود می یابند. در مقالات I و II، ما بررسی کردیم که آیا جای زخم پوستی میتواند با استفاده از دو نوع مختلف داربست سهبعدی به بازسازی تبدیل شود. در مقاله I، ما یک داربست جامد ساخته شده از پلی (اورتان اوره)، ابتدا در شرایط آزمایشگاهی و سپس مطالعات درون تنی را مطالعه کردیم. در مقاله II، ما یک داربست سه بعدی مایع متشکل از کره های متخلخل ژلاتین را در داوطلبان سالم انسان به صورت داخل جلدی تزریق کردیم. هر دو ماده رشد فیبروبلاست های عملکردی و عروق خونی را نشان دادند و به نظر می رسید که بازسازی را تحریک می کنند در حالی که به آرامی تخریب می شوند. این یافته می تواند اهمیت بالینی قابل توجهی داشته باشد، به عنوان مثال در مراقبت از زخم سوختگی یا پس از جراحی سرطان. در مقالات III و IV، ما می خواستیم اثرات مایع آمنیوتیک و اسید هیالورونیک بر بهبود زخم بزرگسالان را مطالعه کنیم، زیرا زخم های اولیه جنین به سرعت اپیتلیال می شوند و به طور طبیعی بدون نیاز به داربست پوستی، درم را با بازسازی بهبود می بخشند. مایع آمنیوتیک، به طور طبیعی غنی از اسید هیالورونیک، باعث ایجاد اپیتلیال مجدد سریع زخم های انسان بالغ در شرایط آزمایشگاهی شد و اسید هیالورونیک برای این اثر مهم به نظر می رسید. تحریک با اسید هیالورونیک اگزوژن در داخل بدن باعث تسریع اپیتلیال شدن مجدد و بیان پروتئین تغییر یافته در داوطلبان انسان سالم شد. فاز التهابی بهبود زخم، همانطور که با تصویربرداری زندهمانی بافت اندازهگیری شد، تحت تأثیر هیالورونیک اسید قرار نگرفت. روشن کردن اثرات مایع آمنیوتیک و اسید هیالورونیک بر روند بهبود زخم ممکن است باعث بهبود درمان زخمهایی شود که ترمیم آنها مختل شده است. مطالعات در مورد یافتن داربست های پوستی جدید و مطالعات در مورد تأثیر مثبت مایع آمنیوتیک یا اسید هیالورونیک بر روند بهبود زخم، دو روش مختلف برای به دست آوردن بینش هستند که ممکن است منجر به بازسازی و بهبود زخم برای بیمار شود.
Every day and in all parts of the world, humans experience different grades of wounding and tissue loss of the skin, thus initiating one of the most complex biological processes. Acute and chronic wounds, as well as the additional problem of skin scarring, involve not only great suffering for the patient but also extensive health care costs for the society. Although the wound-healing process is a wellstudied field much knowledge must be gained to unlock the door to regenerative pathways in humans. Epidermis heals by complete regeneration, but dermal and full thickness injuries heal with fibrosis and scar formation. In Papers I and II, we studied whether dermal scarring could be turned into regeneration by using two different types of threedimensional dermal scaffolds. In Paper I, we studied a solid scaffold made of poly(urethane urea), initially in vitro then followed by in vivo studies. In Paper II, we intradermally injected a liquid three-dimensional scaffold consisting of porous gelatin spheres in human healthy volunteers. Both materials showed ingrowth of functional fibroblasts and blood vessels and appeared to stimulate regeneration while slowly degrading. This finding could be of significant clinical importance, for example in burn wound care or after cancer surgery. In Papers III and IV, we wanted to study the effects of amniotic fluid and hyaluronic acid on adult wound healing, because early fetal wounds re-epithelialize rapidly and naturally heal dermis by regeneration without the need of a dermal scaffold. Amniotic fluid, naturally rich in hyaluronic acid, induced an accelerated reepithelialization of adult human wounds in vitro, and hyaluronic acid seemed to be important for this effect. Stimulation with exogenous hyaluronic acid in vivo induced accelerated re-epithelialization and an altered protein expression in healthy human volunteers. The inflammatory phase of wound healing, as measured by tissue viability imaging, was not affected by hyaluronic acid. Elucidating the effects of amniotic fluid and hyaluronic acid on the wound-healing process may allow improved treatment of wounds with impaired healing. Studies on finding new dermal scaffolds and studies on the positive effect of amniotic fluid or hyaluronic acid on the wound-healing process are two different ways of gaining insight that may lead to regeneration and improved wound healing for the patient.