Guattari's diagrammatic thought : writing between Lacan and Deleuze

فلیکس گواتاری یک مبارز سیاسی فرانسوی، روانکاو و روشنفکر عمومی بین المللی بود. او بیشتر به خاطر کارش با فیلسوف ژیل دلوز در دو جلدی سرمایه داری و اسکیزوفرنی که یکی از تأثیرگذارترین آثار پسا ساختارگرایی است، شناخته می شود. از اواسط دهه 1950، گاتاری تأثیر عمیق و در عین حال غالباً پشت پرده بر روان درمانی نهادی، روانکاوی، سیاست و فلسفه رادیکال داشت.
اندیشه نموداری گاتاری به بررسی نوشته هایی می پردازد که گاتاری در مورد آنها نوشته است. خود او، چه قبل و چه در طول همکاری‌اش با دلوز، چشم‌انداز شگفت‌انگیزی تازه‌ای از روندهای فکری و سیاسی در فرانسه و فراتر از آن در نیمه دوم قرن بیستم ارائه می‌کند.

جانل واتسون جنبه تاریخی و بیوگرافی نگارش گاتاری را تصدیق می کند و ارتباط ایده های نظری او را با موضوعات متنوعی مانند جنبش دانشجویی می 1968، روانکاوی لاکانی، نئولیبرالیسم، هویت قومی، میکروبیولوژی، کوانتوم بررسی می کند. مکانیک، نظریه آشوب، بوم شناسی، رسانه های جمعی و ابعاد ذهنی فناوری اطلاعات. این کتاب نشان می‌دهد که فرآیند فکری منحصربه‌فرد گاتاری نسخه‌ای کاملاً گواتاری از بسیاری از مفاهیم به ظاهر آشنا دلوزی را ارائه می‌دهد.

Félix Guattari was a French political militant, practicing psychoanalyst and international public intellectual. He is best known for his work with the philosopher Gilles Deleuze on the two-volume Capitalism and Schizophrenia, one of the most influential works of post-structuralism. From the mid-1950s onward, Guattari exerted a profound yet often behind-the-scenes influence on institutional psychotherapy, psychoanalysis, radical politics and philosophy.
Guattari's Diagrammtic Thought examines the writings that Guattari authored on his own, both before and during his collaboration with Deleuze, providing a startlingly fresh perspective on intellectual and political trends in France and beyond during the second half of the twentieth century.

Janell Watson acknowledges the historical and biographical aspect of Guattari's writing and explores the relevance of his theoretical ideas to topics as diverse as the May 1968 student movement, Lacanian psychoanalysis, neo-liberalism, ethnic identity, microbiology, quantum mechanics, chaos theory, ecology, the mass media, and the subjective dimensions of information technology. The book demonstrates that Guattari's unique thought process yields a markedly Guattarian version of many seemingly familiar Deleuzean notions.