دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: پروسه ویرایش: نویسندگان: Eugen Barbu سری: ISBN (شابک) : 9789735910556 ناشر: Editura pentru literatură سال نشر: 1957 تعداد صفحات: 338 زبان: Romanian فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Groapa به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گودال نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
قهرمانان باربو طبیعی ترین مردم هستند که تحت تأثیر فرهنگ قرار نگرفته اند، آداب ندارند یا آداب آنها غرایز اساسی یک حیوان سالم و عادی است. هیچ ظلم و مجازاتی فراتر از موارد طبیعی وجود ندارد، دکالوگ، قضاوت حقوقی و قانون جزا ابداع شد، اما نباید به شدت اعمال شود. جهان تحت سلطه قدرت، جنایت، جنسیت، دستاوردهای فردی و گروهی است که قوانین خاص خود را دارد.\r\n\r\nاین رمان به دلیل زبانش مورد انتقاد قرار گرفت، اما همچنین به دلیل تأکید آن بر اعمال زشت. در واقع هیچ عملی فراتر از حد طبیعی نیست، رذایل و انحرافات وجود ندارد. در فضای گروپی همجنس گرا وجود ندارد، «آیا میکا» آنقدر کوچک نیست که دانش آموز متهم به پدوفیلیا شود، و نه رابطه جنسی جمعی به افراط و تفریط سادیستی. به طور انحصاری پیوند طبیعی وجود دارد، هیچ اثری از عشق نرم وجود ندارد، و تنها ماده مخدر در جهان الکل است که از آغاز زمان شناخته شده است. فلسفه کنونی آن است که تیتی آریپا در دوبیتی بر اساس سرخوردگی یک قافیه خودکار فرموله کرده است: "من تیتی آریپا هستم/ می نوشم و می بوسم/ آنچه داشتم و آنچه از دست داده ام."\r\n\r\nماریان پوپا. \r \n\r\n"اگر در مورد بهترین رمان های ادبیات ما تحقیق می شد، دریغ نکردم که "گودال" نوشته یوگن باربو را در میان آنها قرار دهم... می خواهم روی شعر رمان پافشاری کنم. ، که در اولین حضور خود در این جلد نیز اعتراضاتی را مطرح کرد و از صلاحیت خود به عنوان یک "طبیعت گرا" دریغ نکرد. اگر طبیعتگرایی زولا و مکتب مدان با اصرار اغراقآمیز بر غرایز بیرحمانه و وراثت سنگین و نیز آفت اعتیاد به الکل مشخص میشد، جهان کوچک «گودال» با احساسات اولیه و اغلب سالم و با نیرویی قوی فردی میشود. هواپرستی، و خود بدبختی و مرگ تونالیته متفاوتی دارند، کمتر غم انگیز و هرگز تا حد تهوع دفع کننده نیستند (اثر به ظاهر سیستماتیک مورد نظر اپیگون های زولیستی). کوتاهی نادر، عبارت کوتاه و متلاطم، گفتگوی متمرکز، عصبی و صادقانه.» - شربان سیوکولسکو
Eroii lui Barbu sunt oamenii cei mai naturali, neafectati de cultura, n-au maniere sau manierele lor sunt instinctele fundamentale ale animalului sanatos si normal. Nu exista scrupule si nici pedepse dincolo de cele naturale, Decalogul, cazuistica juridica si Codul Penal au fost inventate, dar nu pentru a fi aplicate sever. In lume domina puterea, crima, sexul, realizarea individuala si cu grupul, care-si au propriile legi.\r\n\r\nRomanul a fost criticat pentru limbaj, dar si pentru accentul pus pe acte licentioase. De fapt, nicio actiune nu depaseste naturalul, vicii si perversiuni nu exista. In spatiul Gropii nu sunt homosexuali, „Aia mica“ nu e chiar atat de mica incat studentul sa fie acuzat de pedofilie, nici sexul colectiv nu deriva in excese sadice. Exista exclusiv copulatie naturala, nici urma de amor soft, iar unicul drog al lumii este alcoolul cunoscut de cand lumea. Filosofia curenta este cea formulata de Titi Aripa intr-un distih bazat pe frustrarea unei rime automate: „Eu sunt Titi Aripa/ Beau si pup/ Ce am avut si ce-am pierdut.“\r\n\r\nMarian Popa\r\n\r\n„Dacă s-ar face o anchetă cu privire la cele mai bune romane din literatura noastră, n-aș ezita să înscriu printre ele și «Groapa» de Eugen Barbu... Țin să stărui asupra poeziei romanului, care la întîia lui apariție în volum a ridicat și obiecții, necruțîndu-i-se calificarea de «naturalist». Dacă naturalismul lui Zola și al școalei de la Medan s-au caracterizat prin stăruință exagerată asupra instinctelor brutale și a eredității încărcate, precum și a plăgii alcoolismului, micul univers al \"Gropii\" se individualizează prin pasiuni primitive mai adesea sănătoase și printr-un plein-airism robust, iar însăși mizeria și moartea au altă tonalitate, mai puțin sumbră și niciodată repulsivă pînă la îngrețoșare (efectul parcă sistematic vizat de epigonii zoliști).. Scrisul lui Eugen Barbu oferă tot felul de surprinderi, dar mai ales concizia rară, frazarea scurtă, sacadată, dialogul concentrat, nervos, veridic.” - Șerban Cioculescu