Granite: From Segregation of Melt to Emplacement Fabrics

جدید مناظره آن روزهای قبل توسط H. H. Read در معروف خود "جنجال گرانیت" (1957) به زیبایی خلاصه شده است. فرمول رید از این مناقشه در زمانی رخ داد که ژئوشیمی به عنوان یک ابزار جدید و قدرتمند بود. تکنیک های جدید دورانی را آغاز کردند که در طی آن گرانیت های نوظهور عمدتاً از این دیدگاه جدید مورد توجه قرار گرفتند. امضاهای ژئوشیمیایی نشان داده‌اند که منشا گوشته و پوسته گرانیت‌ها هر دو امکان‌پذیر است، اما بحث در مورد چگونگی و چرایی قرارگیری گرانیت‌ها پیشرفت چندانی نداشت. در این میان، زمین شناسی ساختاری اساساً هندسی و مکانیکی بود. در اوایل دهه 70، رویکرد ساختاری گسترش یافت و شامل فیزیک حالت جامد و دینامیک سیالات شد. نقشه های ساختاری دقیق اجسام گرانیتی دوباره عمدتاً در فرانسه منتشر شد و از نظر جریان ماگمایی و پلاستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سردبیر ارشد این جلد و شاگردانش برای این پیشرفت جدید مستحق اعتبار هستند. از طریق مطالعات ریزساختاری و پارچه‌های نفتی، آن‌ها توانستند بین کرنش در حضور مذاب باقی‌مانده یا در حالت جامد تمایز قائل شوند و با اندازه‌گیری سیستماتیک پارچه‌های مغناطیسی (AMS)، توانستند شاخ و برگ‌ها و خطوط ماگمایی را به شکلی ظریف‌تر ترسیم کنند. جزئیات، با استفاده از نشانگرهای داخلی در گرانیت هایی که از محیط های تکتونیکی مختلف می آیند. بحث سنتی دوباره تغییر کرده است. اکنون به نظر می‌رسد که سوال مهم این است که چگونه می‌توان امتداد پوسته‌ای ضروری، در مقیاس بزرگ یا محلی مورد نیاز برای استقرار گرانیت را بدست آورد.

viii debate of those earlier days has been beautifully summarized by H. H. Read in his famous "Granite Controversy" (1957). Read's formulation of the controversy occurred at the time when geochemistry was as a new and powerful tool. The new techniques opened era during which emerging an granites were considered mainly from this new viewpoint. Geochemical signatures have shown that mantle and crustal origins for granites were both possible, but the debate on how and why granites are emplaced did not progress much. Meanwhile, structural geology was essentially geometrical and mechanistic. In the early 70's, the structural approach began to widen to include solid state physics and fluid dynamics. Detailed structural maps of granitic bodies were again published, mainly in France, and analysed in terms of magmatic and plastic flow. The senior editor of this volume and his students deserve much of the credit for this new development. Via microstructural and petrofabric studies, they were able to discriminate between strain in the presence of residual melt or in the solid-state, and, by systematically measuring magnetic fabrics (AMS), they have been able to map magmatic foliations and lineations in ever finer detail, using the internal markers within granites coming from different tectonic environments. The traditional debate has been shifted anew. The burning question now seems to be how the necessary, large-scale or local, crustal extension required for granite emplacement can be obtained.