Gründungsszenen soziologischer Theorie

صحنه‌های بنیاد، نقاط لنگر نظریه‌پردازی جامعه‌شناختی هستند: به‌عنوان مسائل مرجع عینی، ارجاعی به واقعیت به معنای وسیع کلمه ایجاد می‌کنند که نمی‌توان آن را به دسته‌های مجموعه‌ای از حقایق تجربی با کنترل روشمند ترجمه کرد. آنها ممکن است منشأ ادبی، زندگی نامه ای یا حکایتی داشته باشند و در عین حال صرفاً «آرایی» نیستند. بلکه به پیشینه تجربه و معنای هر انتزاع نظری اشاره می کنند. تجزیه و تحلیل آنها امکان بازتاب عناصر روایی در متون علوم اجتماعی را فراهم می کند و فرآیند نظریه پردازی خود را روشن می کند و این امر شکل جایگزینی از مقدمه برای تفکر جامعه شناختی ایجاد می کند. این جلد صحنه‌های پایه‌گذاری نویسندگان مختلف از جمله پیر بوردیو، برونو لاتور، نیکلاس لومان، یورگن هابرماس و اروینگ گافمن را بازسازی و مورد بحث قرار می‌دهد.

Gründungsszenen sind Ankerpunkte soziologischen Theoretisierens: Als konkrete Bezugsprobleme stiften sie im weitesten Sinne des Wortes einen Realitätsbezug, der sich nicht in die Kategorien der methodisch kontrollierten Erhebung empirischer Tatbestände übersetzen lässt. Sie können literarischen, biographischen oder anekdotischen Ursprungs sein und sind dennoch nicht bloßes ‚Decorum‘. Vielmehr verweisen sie auf den Erfahrungs- und Sinnhintergrund jeder theoretischen Abstraktion. Ihre Analyse ermöglicht die Reflektion narrativer Elemente in sozialwissenschaftlichen Texten und verdeutlicht den Prozess des Theoretisierens selbst. So entsteht eine alternative Form der Einführung in das soziologische Denken. Der vorliegende Band rekonstruiert und diskutiert die Gründungsszenen verschiedener Autoren, darunter u.a. Pierre Bourdieu, Bruno Latour, Niklas Luhmann, Jürgen Habermas und Erving Goffman.