دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Hoppen. K. Theodore
سری:
ISBN (شابک) : 0198207433, 9780198207436
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 352
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Governing Hibernia : British politicians and Ireland 1800-1921 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حاکم بر هیبرنیا: سیاستمداران بریتانیایی و ایرلند 1800-1921 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اتحادیه انگلیس و ایرلند در سال 1800 که پادشاهی متحد بریتانیای
کبیر و ایرلند را تأسیس کرد، وزرای بریتانیایی در لندن را
مستقیماً مسئول امور ایرلند نسبت به گذشته کرد. با این حال، این
قانون یکپارچگی کامل را پیش بینی نکرد و اداره جداگانه ای را در
دوبلین زیر نظر یک نایب السلطنه و یک وزیر ارشد باقی گذاشت. این
تنش هایی را ایجاد کرد که هرگز حل نشد. رابطه ای که به وجود آمد
عموماً در قالب «استعمار» یا «پسااستعمار» تفسیر شده است، مفاهیمی
که در رابطه با کشوری که از نظر جغرافیایی بسیار نزدیک به
بریتانیا و در واقع از نظر قانون اساسی بسیار نزدیک است، بدون
مشکل نیست.
حاکم بر هیبرنیا به دنبال بررسی رابطه اتحادیه از منظری
جدید و متفاوت است. به ویژه استدلال می کند که سیاست های لندن در
قبال ایرلند در دوره بین اتحادیه و معاهده انگلیس و ایرلند در سال
1921 به شدت دچار نوسان شد. گاهی اوقات، این سیاست ها بر اساس
دیدگاهی از ایرلند بسیار دور، متفاوت و خشونت آمیز بود که (صرف
نظر از وعده های داده شده در سال 1800)، دولت آن سیاست های خاص
هیبرنی را از نوع اجباری طلب کرد (حدود 1800-1830). در برخی دیگر،
آنها بر این فرض مبتنی بودند که ثبات به بهترین وجه با رویکردی
شبیهسازیگرایانه به دست میآید - در واقع تلاش برای شبیهتر
کردن ایرلند به بریتانیا (حدود 1830-1868). و در نهایت آنها به
سیاست های تمایز بازگشتند، هرچند به شیوه های کمتر اجباری نسبت به
دهه های بلافاصله پس از اتحادیه (حدود 1868-1921). نتیجه این
آخرین سیاست تمایز، تمایلی بود که در نهایت برای هر دو حزب سیاسی
اصلی بریتانیا مشترک بود، برای اعطای اقدامات بیشتر برای تفویض
اختیار و در نهایت استقلال، پیشرفتی که در نهایت با اجرای تقسیم
ایرلندی در 1921/2 قابل اجرا شد. br>
The Anglo-Irish Union of 1800 which established the United
Kingdom of Great Britain and Ireland made British ministers in
London more directly responsible for Irish affairs than had
previously been the case. The Act did not, however, provide for
full integration, and left in existence a separate
administration in Dublin under a Viceroy and a Chief Secretary.
This created tensions that were never resolved. The
relationship that ensued has generally been interpreted in
terms of 'colonialism' or 'post-colonialism', concepts not
without their problems in relation to a country so
geographically close to Britain and, indeed, so closely
connected constitutionally.
Governing Hibernia seeks to examine the Union
relationship from a new and different perspective. In
particular it argues that London's policies towards Ireland in
the period between the Union and the Anglo-Irish Treaty of 1921
oscillated sharply. At times, the policies were based on a view
of an Ireland so distant, different, and violent that
(regardless of promises made in 1800) its government demanded
peculiarly Hibernian policies of a coercive kind (c.
1800-1830); at others, they were based on the premise that
stability was best achieved by a broadly assimilationist
approach - in effect attempting to make Ireland more like
Britain (c. 1830-1868); and finally they made a return to
policies of differentiation though in less coercive ways than
had been the case in the decades immediately after the Union
(c. 1868-1921). The outcome of this last policy of
differentiation was a disposition, ultimately common to both of
the main British political parties, to grant greater measures
of devolution and ultimately independence, a development
finally rendered viable by the implementation of Irish
partition in 1921/2.
Content: PART I: A FARAWAY COUNTRY, C. 1800 - C. 1830
PART II: MENUS OF ASSIMILATION, C. 1830 - C. 1868
PART III: DANCING TO IRISH TUNES, C. 1868 - C. 1921