Governing Death, Making Persons: The New Chinese Way of Death

حکم بر مرگ، ساختن افراد داستان این است که چگونه اصلاحات اقتصادی و تغییرات در مدیریت مرگ در چین بر حکومت افراد تأثیر گذاشته است. حزب کمونیست چین تلاش کرده است صنعت تشییع جنازه و مراسم مرگ را در وسایل نقلیه ای برای تغییر شکل مردم به شهروندان و سوژه های «مدرن» هدایت کند. از زمان اصلاحات و دوره گشایش و بازاری شدن سالن های تشییع جنازه دولتی، حزب تشییع جنازه شخصی را به امید ترویج اخلاق بازار محور و فردگرایانه تبلیغ کرده است. با این حال، همه چیز طبق برنامه پیش نرفت.

هوی مین لوسیا لیو در مورد مراسم تشییع جنازه ای که شاهد آن بود و داستان زندگی دو نوع از کارگران تشییع جنازه می نویسد: کارگران دولتی که شبه کار می کنند. -مقامات دولتی و دلالان خصوصی تشییع جنازه. او نشان می دهد که بزرگداشت پایان زندگی در چین شهری امروزه با انعطاف پذیری قراردادهای اجتماعی و نه تغییر به سمت فردی شدن اقتصاد بازار مشخص می شود. لیو به جای دیدن ظهور فردگرایی و افول خود سوسیالیستی، دوام ایده‌های سوسیالیستی، مذهبی، اشتراکی و رابطه‌ای از خود را می‌بیند که علیرغم تضادهایشان از طریق چارچوب‌های آیینی خلاقانه با هم تنیده شده‌اند.</ p>

Governing Death, Making Persons tells the story of how economic reforms and changes in the management of death in China have affected the governance of persons. The Chinese Communist Party has sought to channel the funeral industry and death rituals into vehicles for reshaping people into "modern" citizens and subjects. Since the Reform and Opening period and the marketization of state funeral parlors, the Party has promoted personalized funerals in the hope of promoting a market-oriented and individualistic ethos. However, things have not gone as planned.

Huwy-min Lucia Liu writes about the funerals she witnessed and the life stories of two kinds of funeral workers: state workers who are quasi-government officials and semilegal private funeral brokers. She shows that end-of-life commemoration in urban China today is characterized by the resilience of social conventions and not a shift toward market economy individualization. Rather than seeing a rise of individualism and the decline of a socialist self, Liu sees the durability of socialist, religious, communal, and relational ideas of self, woven together through creative ritual framings in spite of their contradictions.