Governance als Einfluss-System: Der politische Einfluss von NGOs in asymmetrisch strukturierten Interaktionsarrangements

حکومت به یک اصطلاح برجسته در علوم سیاسی تبدیل شده است. این ایده نشان می دهد که بخش هایی از اختیارات دولتی به بازیگران غیردولتی منتقل می شود. تز این کتاب این است که مفاهیم حاکمیتی موجود فرض می‌کند که بازیگران غیردولتی نفوذ سیاسی در سراسر جهان دارند و تمایل دارند که اثربخشی آنها را بیش از حد برآورد کنند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که حکومت به‌عنوان یک سیستم نفوذ درک شود تا تفاوت‌ها و عدم تقارن‌های قدرت خاص بازیگر با توجه به شانس‌های ادعا در نظر گرفته شود. علاوه بر این، ابعاد کنش و ساختار فرآیندهای میانجیگری سیاسی به عنوان مؤلفه های مساوی از ترتیب تعامل و نیز ماهیت چند مرحله ای تصمیمات سیاسی در نظر گرفته می شود. از آنجایی که نفوذ سیاسی را تنها می توان به صورت تجربی تعیین کرد، یک پیشنهاد روش شناختی نیز در حال توسعه است که با آن می توان دانش درباره اثربخشی بازیگران غیردولتی ایجاد کرد. بر این اساس می توان تأثیر سازمان های غیردولتی را ارزیابی کرد که در اینجا با استفاده از مثال هماهنگ سازی سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا انجام می شود.

Governance ist inzwischen ein prominenter Begriff in den Politikwissenschaften. Er steht für die Vorstellung, dass Teile von staatlicher Autorität auf nicht-staatliche Akteure übergehen. Die These dieses Buches lautet, dass bestehende Governance-Konzepte nicht-staatlichen Akteuren pauschal politischen Einfluss unterstellen und dazu neigen, ihre Wirkungsfähigkeit zu überschätzen. Deshalb wird vorgeschlagen, Governance als Einfluss-System zu begreifen, damit akteursspezifische Machtdifferenzen und Asymmetrien hinsichtlich der Durchsetzungschancen mitgedacht werden können. Überdies werden auf diese Weise die Handlungs- und Strukturdimensionen von politischen Vermittlungsprozessen als gleichberechtigte Komponenten des Interaktionsarrangements sowie die Mehrstufigkeit von politischen Entscheidungen beachtet. Weil politischer Einfluss nur empirisch zu ermitteln ist, wird zudem ein methodischer Vorschlag entwickelt, mit dem Erkenntnisse über die Wirkungsfähigkeit von nicht-staatlichen Akteuren generiert werden können. Auf dieser Grundlage kann der Einfluss von NGOs begründet eingeschätzt werden, was hier am Beispiel der Harmonisierung der EU-Asylpolitik erfolgt.