Gorbachev and the German Question: Soviet-West German Relations, 1985-1990

دگرگونی روابط شوروی با آلمان غربی را از سال 1985 تا 1990 ردیابی می‌کند و در عین حال دیدگاه‌هایی را که گورباچف ​​در مورد اتحاد مجدد آلمان به غرب تسلیم شده بود، به چالش می‌کشد. نویسنده تا به امروز کامل ترین توضیح را ارائه می دهد که چگونه گورباچف ​​تفکر سیاسی جدید را به تغییر سیاست واقعی تبدیل کرده است و چگونگی تأثیر متقابل عوامل داخلی و خارجی در توسعه سیاست های شوروی را که به تغییر اروپای پس از جنگ کمک کرد و اهمیت دیپلماسی عمومی را شرح می دهد. دانشجویان فارغ التحصیل، محققان، کارشناسان و سیاست گذاران علاقه مند به سیاست شوروی و اروپا، این تاریخچه تحلیلی و استفاده از منابع انگلیسی، روسی، آلمانی زبان و خاطرات تازه در دسترس شرکت کنندگان اصلی شوروی را ارزشمند خواهند یافت.

گورباچف ​​پس از روی کار آمدن در سال 1985، وارث سیاست خارجی شوروی شد که قصد داشت آلمان غربی را به دلیل حمایتش از سیاست امنیتی ایالات متحده مجازات کند. نخبگان شوروی عموماً جمهوری فدرال آلمان را غیرمسئولانه و ذاتاً تهاجمی می‌دانستند. اما در سال 1990 گورباچف ​​به الحاق واقعی آلمان شرقی به آلمان غربی پیوست. گورباچف ​​پس از ارتقاء خود به رهبری شروع به مبارزه و همدستی برای ایجاد یک اجماع سیاست خارجی حول دیدگاه جدید در حال تحول خود از روابط بین‌الملل کرد. با هر پیروزی سیاسی، او و حامیانش تغییرات عمیق تری در رفتار خارجی مسکو ایجاد کردند. در نتیجه، نیروهای محافظه کار قدرتمندی که در دستگاه حزب متمرکز بودند، به طور فزاینده ای با اصلاحات گورباچف ​​و به ویژه سیاست جدید مسکو در آلمان مخالفت کردند. با این حال، علیرغم هزینه های سیاسی داخلی، گورباچف ​​در نهایت با اتحاد با شرایط مطلوب غرب موافقت کرد، زیرا او دیگر این نتیجه را تهدیدی برای منافع شوروی نمی دانست. دانشجویان سیاست شوروی و اروپا، مورخان جنگ سرد و متخصصان روابط بین‌الملل این تاریخچه تحلیلی و استفاده از منابع انگلیسی، روسی و آلمانی زبان و خاطرات تازه در دسترس شرکت‌کنندگان کلیدی شوروی را ارزشمند خواهند یافت.

Traces the transformation of Soviet relations with West Germany from 1985 to 1990 while challenging views that Gorbachev caved in to the West on German reunification. The author gives fullest account to date of how Gorbachev translated new political thinking into actual policy change examines how internal and external factors interacted in the development of Soviet policies that helped transform postwar Europe and describes the importance of public diplomacy. Graduate students, scholars, experts, and policymakers interested in Soviet and European politics will find this analytical history and its use of English, Russian, and German-language sources and newly available memoirs of key Soviet participants invaluable.

Upon taking office in 1985, Gorbachev inherited a Soviet foreign policy intent on punishing West Germany for its support of U.S. security policy. The Soviet elite generally viewed the Federal Republic of Germany as irresponsible and inherently aggressive. But by 1990 Gorbachev acceded to the veritable incorporation of East Germany into West Germany. Upon his promotion to leadership Gorbachev began to struggle and connive to construct a foreign policy consensus around his evolving new vision of international relations. With each political victory he and his supporters advanced more profound changes in Moscow's external behavior. As a result, powerful conservative forces centered in the party apparatus grew increasingly opposed to Gorbachev's reforms and especially Moscow's new Germany policy. Yet despite the domestic political costs, Gorbachev eventually agreed to unification on terms favorable to the West because he no longer viewed this outcome as a threat to Soviet interests. Students of Soviet and European politics, Cold War historians, and international relations specialists will find this analytical history and its use of English, Russian, and German-language sources and newly available memoirs of key Soviet participants invaluable.