Good-Bye Hegemony!: Power and Influence in the Global System

بسیاری از سیاستگذاران، روزنامه نگاران و محققان اصرار دارند که هژمونی ایالات متحده برای جلوگیری از هرج و مرج جهانی ضروری است. خداحافظ هژمونی! استدلال می کند که هژمونی یک داستان تخیلی است که برای حمایت از یک تشکیلات دفاعی بزرگ، توجیه ادعاهای آمریکا برای رهبری جهان، و تقویت عزت نفس رای دهندگان تبلیغ می شود. همچنین با منافع آمریکا و نظم جهانی مغایرت دارد. سایمون رایش و ریچارد ند لبو استدلال می‌کنند که هژمونی در عوض باید در تنظیم دستور کار، حضانت اقتصادی و حمایت از ابتکارات جهانی بیان شود. امروزه، این کارکردها از طریق سیستم پخش می‌شوند و کشورهای اروپایی، چین و قدرت‌های کمتر سهم مهمی دارند. در مقابل، ایالات متحده اغلب منبع بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی بوده است.

با رد تمرکز بر قدرت رایج در رئالیست‌ها و لیبرال‌های آمریکایی، نویسندگان تحلیل جدیدی از نفوذ ارائه می‌کنند. در این فرآیند، آنها نفوذ را از قدرت و قدرت را از منابع مادی متمایز می کنند. تحلیل آنها نشان می دهد که چرا ایالات متحده، بزرگترین قدرتی که جهان تاکنون دیده است، به طور فزاینده ای در تبدیل قدرت خود به نفوذ ناتوان است. رایش و لبو از تحلیل‌های خود برای فرمول‌بندی جایگاه واقعی‌تر آمریکا در امور جهانی استفاده می‌کنند.

Many policymakers, journalists, and scholars insist that U.S. hegemony is essential for warding off global chaos. Good-Bye Hegemony! argues that hegemony is a fiction propagated to support a large defense establishment, justify American claims to world leadership, and buttress the self-esteem of voters. It is also contrary to American interests and the global order. Simon Reich and Richard Ned Lebow argue that hegemony should instead find expression in agenda setting, economic custodianship, and the sponsorship of global initiatives. Today, these functions are diffused through the system, with European countries, China, and lesser powers making important contributions. In contrast, the United States has often been a source of political and economic instability.

Rejecting the focus on power common to American realists and liberals, the authors offer a novel analysis of influence. In the process, they differentiate influence from power and power from material resources. Their analysis shows why the United States, the greatest power the world has ever seen, is increasingly incapable of translating its power into influence. Reich and Lebow use their analysis to formulate a more realistic place for America in world affairs.