دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Roberto Alonge
سری:
ISBN (شابک) : 9788858115077
ناشر: Editori Laterza
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Goldoni il libertino به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گلدونی آزاده نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«دنیس دیدرو، معاصر برجسته گولدونی، (روشنگری بزرگ، پدر دایره المعارف)، وسوسه جوانی خود برای بازیگری را به یاد می آورد و با صداقت شفاف اعتراف می کند: \"پروژه من چه بود؟ مورد تشویق قرار گرفتن؟ شاید. زندگی در یک آشنایی با زنان تئاتری که آنها را بی نهایت دوست داشتنی می دانستم و می دانستم که بسیار آسان هستند؟ امکان زندگی آزادتر و آزادتر، با هنرپیشه های زیبایی که \"بی نهایت دوست داشتنی\" و در عین حال \"بسیار آسان\" یعنی دارای اخلاقیات سست هستند. در اینجا گلدونی شفافیت واضح گفته های دیدرو را ندارد، بلکه متعلق به همان قرن و به همان نگاه به جهان». روبرتو آلونگه سنتی را که به ما پرتره کلیشهای از گلدونی را بهعنوان «خوبتر» به ما میدهد، با صدای بلند دور میاندازد و برعکس، نمایه هنرمندی را که به طور ارگانیک در قرن هجدهم آزاد کازانووا و مارکی دو ساد وارد شده است، نشان میدهد. . تز Alonge این است که گلدونی وانمود می کند که کمدی می نویسد، در واقع نشانه تراژیک در چارچوب متعارف کمیک قوی و قابل توجه است. این تحقیق از طریق خواندن نمونهای از متون که کل دوران دراماتورژی را در بر میگیرد، از کورتزان مومولوی 1738، اولین کمدی گلدونی، تا «Il ventaglio»، شاهکاری از فصل آخر آن، ادامه مییابد.
"Un illustre contemporaneo di Goldoni, Denis Diderot (grande illuminista, padre della Enciclopedia), ricorda la propria giovanile tentazione di fare l'attore, e si confessa con lucida onestà: 'Quale era il mio progetto? Essere applaudito? Forse. Vivere familiarmente con le donne di teatro che io trovavo infinitamente amabili e che io sapevo molto facili? Sicuramente'. Ciò che conta - nel sogno di diventare uomo di teatro - non è tanto il successo, l'app del pubblico, bensì la possibilità di una vita più libera e più libertina, con le belle attrici che risultano "infinitamente amabili" e al tempo stesso 'molto facili', cioè di facili costumi. Ecco, Goldoni non ha la limpida traspa delle esternazioni di Diderot, ma appartiene allo stesso secolo e alla stessa visione del mondo". Roberto Alonge cestina con un colpo secco la tradizione che ci ha consegnato il ritratto stereotipato di Goldoni 'buonista' e illustra al contrario il profilo di un artista organicamente inserito nel Settecento libertino di Casanova e del marchese De Sade. La tesi di Alonge è che Goldoni faccia finta di scrivere commedie, in realtà è forte e significativo il segno tragico dentro la cornice comica convenzionale. L'indagine procede mediante la lettura di una campionatura di testi che copre l'intera carriera drammaturgica dal Momolo cortesan del 1738, prima commedia di Goldoni, a "Il ventaglio", capolavoro della sua stagione finale.