Golden boy: Kim Hughes and the bad old days of Australian cricket

پسر طلایی با پرتاب نور جدید بر "باشگاه" لیلی، مارش و چپلز، پرآشوب ترین دوران کریکت استرالیا را از دریچه داستان نابغه ناقص، کیم هیوز، بررسی می کند.< کیم هیوز یکی از باشکوه ترین و جسورترین بت زن هایی بود که در 40 سال گذشته برای استرالیا بازی کرد. فرفری طلایی و پسرانه خوش تیپ، ظهور و سقوط او به عنوان کاپیتان و بازیکن در تاریخ کریکت ما بی نظیر است. او حداقل سه دوره بازی کرد که به‌عنوان یک کلاسیک تمام دوران به حساب می‌آیند، اما این استعفای اشک‌آلود او از کاپیتانی است که به یادگار مانده است. در شخصیت هیوز بذر نابودی خودش بود. با این حال آیا سقوط هیوز تا حدودی به خاطر اطرافیانش بود، مردانی که خود اسطوره‌های تاریخ کریکت استرالیا هستند؟ لیلی، مارش، چپلز، همه برنامه‌های خود را داشتند، همه از انتخاب و عملکرد او به‌عنوان کاپیتان ناراضی بودند - که نشان از تمایل دنیس لیلی به هدف‌گیری بی‌رحمانه بالنده‌ها به سمت هیوز است...

Shedding new light on the 'club' of Lillee, Marsh and the Chappells, Golden Boy examines the most tumultuous era of Australian cricket through the lens of the story of flawed genius, Kim Hughes.

Kim Hughes was one of the most majestic and daring batsmen to play for Australia in the last 40 years. Golden curled and boyishly handsome, his rise and fall as captain and player is unparalleled in our cricketing history. He played at least three innings that count as all-time classics, but it's his tearful resignation from the captaincy that is remembered.

Insecure but arrogant, abrasive but charming; in Hughes' character were the seeds of his own destruction. Yet was Hughes' fall partly due to those around him, men who are themselves legends in Australia's cricketing history? Lillee, Marsh, the Chappells, all had their agendas, all were unhappy with his selection and performance as captain - evidenced by Dennis Lillee's tendency to aim bouncers relentlessly at Hughes'...