God’s Defenders: What They Believe and Why They Are Wrong

آتئیست متعهد S. T. Joshi در این انتقاد شدیداً شدید از دیدگاه مذهبی، این \"دعوت به اسلحه\" را که مدتها خفته بود انجام می دهد. او با هدف «مبارزه با اباحه گری دینی و تاریک گرایی» به تشریح ادله ارائه شده توسط معذرت خواهان معروف برای اصول مختلف اعتقادی می پردازد. او با توجه به روشنفکران مشهور گذشته نزدیک و همچنین مدافعان برجسته ماوراء طبیعی امروز، ادعاهای آنها را به شدت بررسی می کند و در هر مورد آنها را از نظر منطق، شواهد یا هر دو ناقص می بیند. با این وجود، او خاطرنشان می کند که با وجود اشتباهات نسبتاً آشکار عذرخواهی های مذهبی، مردم همچنان به این باور ادامه می دهند، چه از روی ناآگاهی و چه از روی نیاز روانی. او با متهم کردن همتایان خود به همدستی از طریق سکوت آنها در تداوم مطالب بیهوده مذهبی، استدلال می کند که امروزه به یک بی دینی با صدای بلندتر و قوی تر مورد نیاز است.

در ده فصل او دفاعیات ویلیام جیمز، جی کی چسترتون، تی اس الیوت، سی اس. لوئیس، ویلیام اف. باکلی، استفن ال. کارتر، جری فالول، رینولدز پرایس، آنی دیلارد، الیزابت کنبلر راس، نیل را مورد بررسی قرار داده و رد می کند. دونالد والش و گونتر لوی. اگرچه همه این افراد بسیار متفاوت - شاعران، واعظان، روانشناسان، بینش پردازان و نویسندگان - دین را از دیدگاه های کاملاً متفاوت توضیح می دهند، جوشی خاطرنشان می کند که همه آنها در عدم تمایل یا ناتوانی اساسی برای پاسخ به این سؤال مهم مشترک هستند: آیا دین حقیقت دارد؟ جوشی اصرار دارد که اگر بخواهد زنده بماند، باید علم را دوست داشته باشد که ادعاهایش درست است. بیش از دویست سال است که علم به وضوح صحت گزاره های خود را در مورد واقعیت نشان می دهد، در حالی که دین به طور مداوم در این آزمون شکست می خورد. جوشی می‌گوید تا زمانی که افراد با نفوذ به دفاع از دین ادامه می‌دهند، زمان آن فرا رسیده است که بی‌ایمانان - با صدای بلند و واضح - به این نکته اشاره کنند که امپراتور لباس ندارد.

Committed atheist S. T. Joshi takes up this long-dormant "call to arms" in this highly acerbic critique of the religious point of view. With the aim of "combating religious mummery and obscurantism" he dissects the arguments offered by well-known apologists for various tenets of belief. Taking on both the famous intellectuals of the recent past as well as leading defenders of the supernatural today, he rigorously examines their claims and in every case finds them deficient in logic, evidence, or both. Nonetheless, he points out that despite the rather obvious fallacies of religious apologies, people continue to believe, whether from ignorance or psychological need. Accusing his fellow nonbelievers of complicity through their silence in perpetuating religious nonsense, he argues that a more vocal and vigorously asserted atheism is needed today.

In ten chapters he considers and rebuts the defenses of William James, G. K. Chesterton, T. S. Eliot, C. S. Lewis, William F. Buckley, Stephen L. Carter, Jerry Falwell, Reynolds Price, Annie Dillard, Elisabeth Knbler-Ross, Neale Donald Walsch, and Guenter Lewy. Though all of these very different people - poets, preachers, psychologists, visionaries, and writers - explain religion from utterly different perspectives, Joshi notes that they all share an underlying unwillingness or inability to answer the crucial question: Is religion true? Religion, if it is to survive, insists Joshi, must like science show that its claims are true. For over two hundred years science has been clearly demonstrating the truth of its propositions about reality, while religion has at the same time been consistently failing this test. As long as influential people continue to defend religion, it is time, says Joshi, for nonbelievers to point out — loudly and clearly — that the emperor has no clothes.