دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Kathleen E.R. Smith
سری:
ISBN (شابک) : 0813122562, 9780813122564
ناشر: University Press of Kentucky
سال نشر: 2003
تعداد صفحات: 324
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 28 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب خدا به آمریکا برکت دهد: کوچه تین پان به جنگ می رود: تاریخ و نقد، موسیقی، هنر و عکاسی، صدا، ساز، موسیقی، هنر و عکاسی، راهپیمایی نظامی، ژانرهای موسیقی، موسیقی، هنر و عکاسی، تئوری، آهنگسازی و اجرا، قدردانی، نت خالی، آهنگسازی، رهبری، اکسر آموزش و مطالعه، ترانه، MIDI، میکسر، و غیره، ترانه سرایی، تکنیک ها، تئوری، آواز، موسیقی، هنر و عکاسی، ایالات متحده آمریکا، آمریکایی های آفریقایی تبار، جنگ داخلی، دوره استعمار، مهاجران، انقلاب و تاسیس، ایالت و محلی، آمریکا ,تاریخ ,رسوم و سنن ,اجتماعی
در صورت تبدیل فایل کتاب God Bless America: Tin Pan Alley Goes to War به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خدا به آمریکا برکت دهد: کوچه تین پان به جنگ می رود نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پس از پرل هاربر، ترانه سرایان کوچه تین پن عجله کردند تا آهنگ
جنگ بزرگ آمریکایی را بنویسند - "آنجا" برای جنگ جهانی دوم. با
این حال، محبوب ترین آهنگ ها همچنان تصنیف های عاشقانه، آهنگ های
فرار یا آهنگ های جدید بودند. برای اصلاح این وضعیت، دولت فدرال
کمیته ملی موسیقی زمان جنگ را ایجاد کرد، یک گروه مشورتی از دفتر
اطلاعات جنگ (OWI) که آهنگهای «مناسب» جنگ را همراه با نکاتی در
مورد چگونگی و آنچه باید بنویسید، تشریح کرد. تجارت موسیقی همچنین
کمیته جنگ موسیقی خود را برای تبلیغ آهنگ های جنگی تشکیل
داد.
هیچ یک از این دو گروه موفق نشدند. OWI امیدوار بود که Tin Pan
Alley بتواند از آهنگ های عاشقانه تولیدی به ساخت آهنگ های جنگی
تبدیل شود، درست همانطور که کارخانه های خودروسازی برای مونتاژ
هواپیماها و تانک ها از نو ساخته شده بودند. اما OWI نتوانست
میزان زیادی را که تلاش جنگ توسط تبلیغکنندگان و بازرگانان تعریف
میشود، درک کند. فروش کالا اولین اولویت کوچه تین پان بود و OWI
هرگز آنها را از این مسیر منحرف نکرد.
کاتلین ای. آر اسمیت نتیجه می گیرد که ترس دولت از تزلزل روحیه
محقق نشد. آمریکاییها به آهنگهای جنگی مانند «خداحافظ، مادر، من
به یوکوهاما میروم»، «در روباه بال وجود ندارد» یا حتی «خورشید
بهزودی در سرزمینهای دور غروب خواهد کرد» نیازی نداشتند. طلوع
خورشید\" برای متقاعد کردن آنها برای حمایت از جنگ. جنگ صلیبی
برای یک آهنگ جنگی \"مناسب\" از ابتدا اشتباه بود و تجارت موسیقی
در آن زمان و اکنون همچنان با فروش آهنگ های عشق - نه جنگ - به
سودهای کلان می رسد.
After Pearl Harbor, Tin Pan Alley songwriters rushed to write
the Great American War Song―an "Over There" for World War II.
The most popular songs, however, continued to be romantic
ballads, escapist tunes, or novelty songs. To remedy the
situation, the federal government created the National Wartime
Music Committee, an advisory group of the Office of War
Information (OWI), which outlined "proper" war songs, along
with tips on how and what to write. The music business also
formed its own Music War Committee to promote war songs.
Neither group succeeded. The OWI hoped that Tin Pan Alley could
be converted from manufacturing love songs to manufacturing war
songs just as automobile plants had retooled to assemble planes
and tanks. But the OWI failed to comprehend the large extent by
which the war effort would be defined by advertisers and
merchandisers. Selling merchandise was the first priority of
Tin Pan Alley, and the OWI never swayed them from this
course.
Kathleen E.R. Smith concludes the government's fears of
faltering morale did not materialize. Americans did not need
such war songs as "Goodbye, Mama, I'm Off To Yokohama", "There
Are No Wings On a Foxhole", or even "The Sun Will Soon Be
Setting On The Land Of The Rising Sun" to convince them to
support the war. The crusade for a "proper" war song was
misguided from the beginning, and the music business, then and
now, continues to make huge profits selling love―not war―songs.