Gluttony : The Seven Deadly Sins: The Seven Deadly Sins

در آمریکا، رمان‌نویس تحسین‌شده فرانسین پرز می‌گوید، ما به غذا و رژیم غذایی وسواس داریم. و این وسواس غذا چیست جز مبارزه بین گناه و فضیلت، پرخوری و خویشتن داری - مبارزه با وسوسه های شدید پرخوری. در پرخوری، فرانسین پروز یک ضیافت شگفت انگیز از مشاهدات شوخ و جذاب در مورد این خوشمزه ترین گناهان مرگبار برگزار می کند. او ردیابی می کند که چگونه تصورات ما از پرخوری همراه با ایده های ما در مورد نجات و لعنت، سلامت و بیماری، زندگی و مرگ تکامل یافته است. او با ارائه یک دمنوش پر جنب و جوش که از اعترافات آگوستین و داستان عفو ​​چاسر، تا ساتیریکون پترونیوس و دوزخ دانته را در بر می گیرد، نشان می دهد که شکم خوری در قرون وسطی یک موضوع عمیقاً معنوی بوده است، اما امروز ما شکم خواری را از یک گناه به یک بیماری تبدیل کرده ایم. وحشت کلسترول و خطرات گوشت قرمز که ما آنها را شیطانی می سازیم. در واقع، برداشت مدرن از پرخوری این است که ما از روی اجبار، خود ویرانگری، یا برای اجتناب از صمیمیت و تماس اجتماعی پرخوری می کنیم. اما پرخوری، نثر به ما یادآوری می کند، همچنین تأیید لذت و اشتیاق است. او کتاب را با بحث در مورد M.F.K به پایان می رساند. دفاع خاص فیشر از یکی از قهرمانان بزرگ پرخوری، دیاموند جیم بردی، که اندازه شکمش شش برابر معمول بود. پروز می نویسد: «چهره گشاد و درخشان پرخور» آینه ای بوده است - و همچنان خواهد بود - آینه ای که در آن خودمان، امیدها و ترس هایمان، تاریک ترین رویاها و عمیق ترین آرزوهایمان را می بینیم. هرگز به اندازه این کتاب روشنگر و مهیج در این آینه کاوش نکرده ایم.

In America, notes acclaimed novelist Francine Prose, we are obsessed with food and diet. And what is this obsession with food except a struggle between sin and virtue, overeating and self-control--a struggle with the fierce temptations of gluttony. In Gluttony, Francine Prose serves up a marvelous banquet of witty and engaging observations on this most delicious of deadly sins. She traces how our notions of gluttony have evolved along with our ideas about salvation and damnation, health and illness, life and death. Offering a lively smorgasbord that ranges from Augustine's Confessions and Chaucer's Pardoner's Tale, to Petronius's Satyricon and Dante's Inferno, she shows that gluttony was in medieval times a deeply spiritual matter, but today we have transformed gluttony from a sin into an illness--it is the horrors of cholesterol and the perils of red meat that we demonize. Indeed, the modern take on gluttony is that we overeat out of compulsion, self-destructiveness, or to avoid intimacy and social contact. But gluttony, Prose reminds us, is also an affirmation of pleasure and of passion. She ends the book with a discussion of M.F.K. Fisher's idiosyncratic defense of one of the great heroes of gluttony, Diamond Jim Brady, whose stomach was six times normal size. "The broad, shiny face of the glutton," Prose writes, "has been--and continues to be--the mirror in which we see ourselves, our hopes and fears, our darkest dreams and deepest desires." Never have we delved more deeply into this mirror than in this insightful and stimulating book.