Gilligan's Island

جزیره گیلیگان که توسط شروود شوارتز ساخته شده است، برای سه فصل بین سالهای 1964 و 1967 از شبکه CBS پخش شد. در حالی که سریال معمولاً به دلیل بی‌معنای اپیزودیک‌اش کنار گذاشته می‌شد، نویسنده والتر متز استدلال می‌کند که این ویژگی دقیقاً منشأ نوآوری سریال است زیرا نقدی پرجنب‌وجوش از ارزش‌های مسلط آمریکایی ایجاد می‌کند. متز در این تحلیل از جزیره گیلیگان، عملکرد درونی تلویزیون و جامعه آمریکا را از طریق نگاهی فشرده به کمدی محبوب نشان می‌دهد.

در بیست و یک بخش کوتاه، متز بسیاری از موارد را بررسی می‌کند. جنبه‌های جزیره گیلیگان: روایت، شخصیت‌ها، طرح داستان و عملکرد. متز از طریق تجزیه و تحلیل اپیزودهای متعدد و بررسی شخصیت‌ها، نشان می‌دهد که چگونه اقدامات غارگان در جزیره معنای عمیق‌تری داشت و آداب و رسوم اجتماعی آمریکا را نشان می‌داد. این کتاب همچنین به چندین موضوع مختلف ارائه شده در نمایش نگاه می‌کند و آن‌ها را به بسیاری از سنت‌های ادبی از جمله شکسپیر (طوفان و هملت)، تئاتر اگزیستانسیال (در انتظار گودو) و ادبیات کلاسیک آمریکایی (موبی دیک) مرتبط می‌کند. از طریق این بحث، متز سواد جزیره گیلیگان و نحوه بازگشت آن آگاهانه به برخی از مضامین از ادبیات عالی را بررسی می‌کند، و بیان آنها را در یک اصطلاح آمریکایی پوپولیستی مشخص پنهان می‌کند. متز همچنین به میراث جزیره گیلیگان و تأثیر عمیق آن بر تلویزیون آمریکا می پردازد، همانطور که در برنامه های معاصر محبوب مانند Survivor و Lost گواه آن است.

در مقطعی از زمان، جزیره گیلیگان سندیکایی ترین نمایش در سراسر جهان است، اما مقالات علمی کمی در مورد آن وجود دارد. طرفداران برنامه و علاقه مندان به تاریخ تلویزیون و فرهنگ عامه از این مطالعه سرگرم کننده و آموزنده که شکافی در تاریخ تلویزیون را پر می کند، لذت خواهند برد.

Gilligan's Island, created by Sherwood Schwartz, aired for three seasons between 1964 and 1967 on the CBS network. While the series was typically dismissed for its episodic inanity, author Walter Metz argues that this characteristic is precisely the source of the show's innovation as it produces a vibrant critique of dominant American values. In this analysis of Gilligan's Island, Metz reveals the inner workings of American television and society through an intensive look at the popular sitcom.

In twenty-one short sections, Metz investigates many aspects of Gilligan's Island: the narrative, the characters, the plot, and the performativity. Through multiple episode analyses and character examinations, Metz shows how the castaways' actions on the island held deeper meaning and illustrated American social customs. The book also looks at several different themes presented in the show and connects them to many literary traditions, including Shakespeare (The Tempest and Hamlet), existential theatre (Waiting for Godot), and classic American literature (Moby-Dick). Through this discussion, Metz examines the literacy of Gilligan's Island and the way it knowingly returns to certain tropes from high literature, masking their expression in a distinctly populist American idiom. Metz also addresses the legacy of Gilligan's Island and its profound effect on American television, as evidenced by popular contemporary shows like Survivor and Lost.

At one point in time, Gilligan's Island was the most syndicated show around the world, but few scholarly articles exist about it. Fans of the show and those interested in television history and popular culture will enjoy this playful and informative study that fills a gap in television history.