Gesundheit — unser höchstes Gut?

مهمترین آرزوی شهروندان سلامتی آنهاست. دولت بهزیستی و جامعه همبستگی حفظ و احیای سلامتی او را تا جایی که از نظر پزشکی ممکن است تضمین کرده اند. تا زمانی که جمعیت شاغل و همراه با آن جامعه همبستگی و بودجه عمومی گسترش می یافت، نیازی به آن نبود. در خدمت به بیماران، به نظر می رسید بخش سلامت اقتصاد دارای پتانسیل رشد نامحدودی باشد. در این میان، دیدگاه ها به طور اساسی تغییر کرده است: پیری جامعه، کاهش تعداد افراد شاغل، تغییرات ساختاری در اقتصاد، افزایش تعداد جوانان بیکار و افراد مسن که دیگر قادر به کار نیستند، منجر به رکود شده است. و کاهش در سمت درآمد. افزایش نامتناسب بالای هزینه های مراقبت های بهداشتی طی چند دهه گذشته نمی تواند ادامه یابد. اصلاحات جزئی مراقبت های بهداشتی منجر به صرفه جویی اندک شد. اصلاحات عمده ای که درآمد و هزینه را در چارچوب اولویت های اجتماعی در درازمدت متعادل کند، با در نظر گرفتن اهداف بشردوستانه، پیشرفت های پزشکی، تغییرات جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی، هنوز پیش روی ما است. این در بهترین حالت تصور می‌شود، اما به هیچ وجه تصور نمی‌شود و مطمئناً علیه قوانین اقتصادی و اجتماعی اجرا نمی‌شود.

Des Bürgers wichtigster Wunsch ist seine Gesundheit. Sozialstaat und Solidarge­ meinschaft haben ihm Schutz und Wiederherstellung seiner Gesundheit im Rahmen des medizinisch Möglichen garantiert. Solange die arbeitende Bevölke­ rung und mit ihr die Solidargemeinschaft und die öffentlichen Haushalte expan­ dierten, hatte es damit keine Not. Im Dienst am Kranken schien der Gesund­ heitssektor der Volkswirtschaft unbegrenzt wachstumsfähig zu sein. Mittlerweile haben sich die Perspektiven grundlegend verändert: Das Altern der Gesellschaft, die schrumpfende Zahl der Erwerbstätigen, die strukturellen Veränderungen der Wirtschaft, die steigende Zahl erwerbsloser jüngerer und nicht mehr erwerbsfähiger älterer Menschen haben Stagnation und Rückgang auf der Einnahmeseite zur Folge. Der unverhältnismäßig hohe Anstieg der Gesund­ heitsausgaben der letzten Jahrzehnte kann so nicht weitergehen. Kleinere Refor­ men des Gesundheitswesens führten zu kleinen Einsparungen. Eine große Re­ form, die unter Berücksichtigung humanitärer Ziele, medizinischen Fortschritts, demographischer, gesellschaftlicher und wirtschaftlicher Veränderungen Ein­ nahmen und Ausgaben im Rahmen gesellschaftlicher Prioritäten langfristig zum Ausgleich bringt, steht noch vor uns. Sie ist allenfalls an gedacht, keineswegs kon­ zipiert und schon gar nicht gegen ökonomische und soziale Besitzstände durch­ gesetzt.