دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: باستان شناسی ویرایش: نویسندگان: Horst Wolfgang Böhme سری: Münchner Beiträge zur Vor- und Frühgeschichte, 19, I ISBN (شابک) : 340600489X ناشر: C. H. Beck سال نشر: 1974 تعداد صفحات: 388 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 23 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Germanische Grabfunde des 4. bis 5. Jahrhunderts zwischen unterer Elbe und Loire: Studien zur Chronologie und Bevölkerungsgeschichte. [Bd. 1.] Text به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قبر ژرمنی می یابد قرن چهارم تا پنجم بین الب پایین و لوئر: مطالعات بر تاریخچه و تاریخ جمعیت. [جلد 1.] متن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نویسنده مطالعه ارائه شده در اینجا، یافتههای باستانشناسی گستردهای را منتشر میکند که برای بحث در مورد گستردگی و اهمیت بافتهای فرهنگی رومی-ژرمنی در شمال غربی اروپا در طول قرنهای چهارم تا پنجم بسیار مهم است. بر اساس گورهای معنادار بین البه پایین و لوار که در موزه ها و ادبیات تخصصی یافت می شود، نویسنده تلاش می کند تا با ساختاری زمانی، مواد رسمی آلمانی این ناحیه را ساختاربندی کند، آن را از نظر قوم شناسی و جامعه شناختی تعیین و ارزیابی کند. از نظر استقرار و تاریخ فرهنگی. این به تلاش های تحقیقات باستان شناسی که در سال 1912 با گزارش تحقیقاتی معروف ادوارد برنر در مورد فرهنگ دوره مرووینگین آغاز شد و از طریق کار H. Zeiss و F. Roeder منجر به یافته های جدید شد، به پایان می رسد. از دوره پس از جنگ، که بیش از همه منجر به باستان شناسان بلژیکی J، بروئر، H. Roosens، J. Mertens و A. Dasnoy شد. سردبیر این سری از نشریات به شدت درگیر تحقیقات و بحث های 25 سال اخیر در مورد مراحل مقدماتی تمدن مرووینگ بوده است، بدون اینکه بتواند یافته های مربوطه را به طور کامل ثبت کند. با این حال، نتایج جدید و بهتر را تنها می توان از تجزیه و تحلیل تمام یافته هایی که تا به امروز در دسترس هستند به دست آورد. به پیشنهاد ناشر، هورست ولفگانگ بومه در سال 1965 تصمیم گرفت تا در پایان نامه ای در مونیخ روی این موضوع کار کند. او با موفقیت و با احتیاط بررسی مواد را در مقیاس بزرگ و فوقالعاده سخت انجام داد. ارزیابی بعدی، که نویسنده توانست در طول کار خود در موزه آلمانی در نورنبرگ و در موزه مرکزی رومی-ژرمنیک در ماینتس، آن را گسترش و تعمیق بخشد، بر اساس گسترده ترین منبع ممکن است و همچنین نتایج مربوطه را در نظر می گیرد. تک نگاری E. Keiler، در مورد یافته های گور رومی پسین در جنوب باواریا (MBV 14، 1971). اصلاحات در تصویر ارائه شده در اینجا بر اساس مواد باستان شناسی احتمالاً تنها از یافته های جدید و کاوش های برنامه ریزی شده آینده انتظار می رود.
Der Autor der hier vorgelegten Untersuchung veröffentlicht und kommentiert einen umfangreichen archäologischen Fundstoff, der für die Diskussion über Maß und Bedeutung römischgermanischer Kulturzusammenhänge in Nordwesteuropa während des 4. bis 5. Jahrhunderts sehr bedeutsam ist. An Hand der in den Museen und in der Fachliteratur erreichbaren aussage fähigen Grabfunde zwischen unterer Elbe und Loire versucht der Verfasser, das germanische Formengut dieses Raumes chronologisch zu gliedern, ethnographisch und soziologisch zu bestimmen und siedlungs- und kulturgeschichtlich auszuwerten. Damit finden Bemühungen der archäologischen Forschung einen gewissen Abschluß, die 1912 mit Eduard Brenners bekanntem Forschungsbericht über die Kultur der Merowingerzeit einsetzten und über die Arbeiten von H. Zeiss und F. Roeder zu den neuen Erkenntnissen der Nachkriegszeit führten, die vor allem den belgischen Archäologen J. Breuer, H. Roosens, J. Mertens und A. Dasnoy verdankt werden. An den Forschungen und Diskussionen der letzten 25 Jahre über die Vorstufen der merowingischen Reihengräberzivilisation war der Herausgeber dieser Schriftenreihe intensiv beteiligt, ohne zu einer Gesamtaufnahme des einschlägigen Fundstoffs in der Lage zu sein. Neue und bessere Ergebnisse waren aber nur aus der Analyse des ganzen, bis heute zugänglichen Fundstoffs zu gewinnen. Auf Vorschlag des Herausgebers entschloß sich 1965 Horst Wolfgang Böhme, das Thema in einer Münchner Dissertation zu bearbeiten. Er führte die weiträumige, außerordentlich mühsame Materialaufnahme mit Energie und Umsicht erfolgreich durch. Die anschließende Auswertung, die der Autor während seiner Tätigkeit am Germanischen Museum in Nürnberg und am Römisch-Germanischen Zentralmuseum in Mainz noch erweitern und vertiefen konnte, beruht also auf der breitest möglichen Quellengrundlage und berücksichtigt zusätzlich die einschlägigen Ergebnisse der Monographie E. Keiler, über die spätrömischen Grabfunde in Südbayern (MBV 14, 1971). Korrekturen des hier entworfenen Bildes vom archäologischen Material her sind wohl nur durch Neufunde und künftige Plangrabungen zu erwarten.