Geostatistical Simulations: Proceedings of the Geostatistical Simulation Workshop, Fontainebleau, France, 27–28 May 1993

وقتی این جلسه دو روزه پیشنهاد شد، مطمئناً به عنوان یک جشن تصور نمی شد، حتی بیشتر به عنوان یک مهمانی. با این حال، با تأمل، این ممکن است یک حرکت کاملاً مناسب باشد زیرا شبیه‌سازی زمین‌آماری در سال جاری آغاز شد: اکنون 21 سال از اولین پیشنهاد و اجرای آن در قالب روش نوارهای چرخشی می‌گذرد. انگیزه توسعه اولیه صنعت معدن بود، عمدتاً مشکلاتی که در برنامه‌ریزی و طراحی معدن بر اساس برآوردهای همواری که میزان تنوع و جزئیات موجود در مقادیر واقعی استخراج شده را منعکس نمی‌کردند، با آن مواجه می‌شد. دوره توسعه پایدار در سال های اخیر توسط کاربردهای هیدروکربنی هدایت شده است. علاوه بر روش باندهای چرخشی اصلی، در حال حاضر حداقل شش روش ثابت دیگر برای شبیه‌سازی زمین آماری وجود دارد. پس از رسیدن به بزرگسالی، کاملاً مناسب است که شبیه سازی زمین آماری اکنون در معرض یک دوره شدید تأمل و ارزیابی قرار گیرد. اینکه ما اکنون وارد این دوره شده‌ایم در بسیاری از مقالات و بسیاری از بحث‌های جلسه فونتنبلو مشهود بود. بسیاری از سؤالات برای اولین بار به وضوح بیان شد و اگرچه به بسیاری از آنها بدون ابهام پاسخ داده شد، ارائه آنها در جلسه و انتشار در این کتاب باعث مطالعات تأییدی و تحقیقات بیشتر خواهد شد.

When this two-day meeting was proposed, it was certainly not conceived as a celebration, much less as a party. However, on reflection, this might have been a wholly appropriate gesture because geostatistical simulation came of age this year: it is now 21 years since it was first proposed and implemented in the form of the turning bands method. The impetus for the original development was the mining industry, principally the problems encountered in mine planning and design based on smoothed estimates which did not reflect the degree of variability and detail present in the real, mined values. The sustained period of development over recent years has been driven by hydrocarbon applications. In addition to the original turning bands method there are now at least six other established methods of geostatistical simulation. Having reached adulthood, it is entirely appropriate that geostatistical simulation should now be subjected to an intense period of reflection and assessment. That we have now entered this period was evident in many of the papers and much of the discussion at the Fontainebleau meeting. Many questions were clearly articulated for the first time and, although many ofthem were not unambiguously answered, their presentation at the meeting and publication in this book will generate confirmatory studies and further research.