Georg Cantor

یکی از بزرگ‌ترین انقلاب‌ها در ریاضیات زمانی رخ داد که گئورگ کانتور (1845-1918) نظریه خود را درباره مجموعه‌های بینهایت اعلام کرد. این انقلاب موضوع مهم ترین مطالعه یوزف داوبن است که کامل ترین و در عین حال نوشته فیلسوف و ریاضیدانی است که زمانی به دلیل نوآوری که اکنون جزء حیاتی برنامه های درسی دوره ابتدایی است، "مفسد جوانی" نامیده می شد.

نظریه مجموعه ها به طور گسترده ای در ریاضیات و فلسفه پذیرفته شده است، اما بحث و جدل پیرامون آن در آغاز قرن همچنان مورد توجه است. ایمان خود کانتور به نظریه خود تا حدی الهیاتی بود. اعتقادات مذهبی او باعث شد که در هر مفهومی از نامتناهی انتظار پارادوکس داشته باشد و او همیشه اعتقاد خود را به صحت کامل نظریه مجموعه‌های بینهایت حفظ کرد. او در اواخر عمرش با حملات مکرر افسردگی شدید دچار مشکل شد. داوبن نشان می‌دهد که اینها نقش مهمی در درک و دفاع او از نظریه مجموعه‌ها داشتند.

One of the greatest revolutions in mathematics occurred when Georg Cantor (1845-1918) promulgated his theory of transfinite sets. This revolution is the subject of Joseph Dauben's important studythe most thorough yet writtenof the philosopher and mathematician who was once called a "corrupter of youth" for an innovation that is now a vital component of elementary school curricula.

Set theory has been widely adopted in mathematics and philosophy, but the controversy surrounding it at the turn of the century remains of great interest. Cantor's own faith in his theory was partly theological. His religious beliefs led him to expect paradoxes in any concept of the infinite, and he always retained his belief in the utter veracity of transfinite set theory. Later in his life, he was troubled by recurring attacks of severe depression. Dauben shows that these played an integral part in his understanding and defense of set theory.