Geographic Medicine for the Practitioner

پزشکان در اکثر کشورهای توسعه یافته در مواجهه با بیماری های جغرافیایی و گرمسیری در مضیقه بزرگی قرار دارند. آنها ممکن است برای بیمارانی که به بیرون مبتلا هستند یا با تشخیص و درمان در هنگام بازگشت با پیشگیری مواجه شوند. مشکلات پزشکان مربوط به تدریس ناکافی در دانشکده های پزشکی و به ندرت مواجه شدن آنها با این بیماری های عجیب و غریب است. درک میزان سفر آمریکایی‌ها به مناطقی که بیماری‌های گرمسیری در آن فراوان است بسیار شگفت‌آور است: در سال 1979، 3 میلیون سفر توسط ساکنان ایالات متحده به آمریکای مرکزی و جنوبی و تقریباً یک میلیون سفر به آفریقا و آسیا انجام شد. علاوه بر این، هجوم از مناطق استوایی به ایالات متحده در سال 1978 شامل 4.5 میلیون بازدید کننده و بیش از نیم میلیون مهاجر بود. من تنها خطرناک ترین این عفونت ها مالاریا است که در حال حاضر به طور متوسط ​​سالانه حدود 500 مورد در ایالات متحده دارد. توجه به این نکته مهم است که عفونت با یکی از گونه های این ارگانیسم (Plasmodium falciparum) می تواند در عرض چند روز پس از شروع تب کشنده باشد. عفونت‌های بسیار مسری مانند تب‌های تازه کشف‌شده و بسیار کشنده لاسا و ابولا ممکن است به سواحل ما وارد شوند، به علاوه وبا، دیس آنتری باسیلی مقاوم به آنتی‌بیوتیک، و اسهال خونی آمیبی و آبسه کبدی. عفونت‌های کرم مزمن مانند شیستوزومیازیس، اگرچه به ندرت کشنده است، اما ممکن است عواقب شدیدی مانند پاراپلژی یا هماتمز داشته باشد.

Physicians in most developed countries are at a great disadvantage when confronted with geographic and tropical diseases. They may be faced with prevention for patients who are outward bound or with diagnosis and treatment on their return. The practitioners' difficulties relate to inade­ quate teaching in medical schools and to the infrequency with which they are confronted with these exotic diseases. It is quite surprising to realize the extent of travel by Americans to areas where the tropical diseases abound: in 1979 there were 3 million trips by U. S. residents to Central and South America and almost 1 million to Africa and Asia. I Further, the influx from the tropics to the United States in 1978 involved 4. 5 million visitors and more than half a million immigrants. I The single most danger­ ous ofthese infections is malaria, which is now averaging about 500 cases yearly in the United States; it is important to realize that infection with one species of this organism (Plasmodium falciparum) can be lethal within a few days of the onset of fever. Highly contagious infections such as the newly discovered and extremely lethal Lassa and Ebola fevers may be imported to our shores, plus cholera, antibiotic-resistant bacillary dys­ entery, and amebic dysentery and liver abscess. Chronic worm infections such as schistosomiasis, although rarely lethal, may have severe conse­ 2 quences such as paraplegia or hematemesis.