Genetic Engineering of Plant Secondary Metabolism

در این جلد از پیشرفت‌های اخیر در فیتوشیمی، سابقه‌ای از تلاش‌های پیشگام بیوشیمی‌دانان گیاهی و زیست‌شناسان مولکولی برای اصلاح الگوهای متابولیسم ثانویه در گیاهان، همانطور که در سی و سومین نشست سالانه انجمن فیتوشیمیایی آمریکای شمالی ارائه شد، خواهید دید. در Asilomar، کالیفرنیا، در تاریخ 27 ژوئن - ژوئیه 1، 1993. مطالعات شرح داده شده در اینجا نشان دهنده پیوند جدیدترین فناوری ها با یکی از قدیمی ترین فعالیت های انسانی، بهره برداری از شیمی گیاهان است. آنها همچنین نشان دهنده آغاز عصر جدیدی از تحقیقات فیتوشیمیایی هستند، عصری که بدون شک شروع به ارائه پاسخ به برخی از سؤالات دیرینه ای می کند که بیوشیمی دانان گیاهی را در قرن گذشته جذب کرده است. به عنوان مثال، یک تجربه متداول کاهش باد وجود دارد که احتمالاً هر کارگر در زمینه متابولیسم ثانویه گیاه می تواند به آن مربوط شود. پس از شنیدن آخرین یافته های تحقیقاتی در مورد برخی از جنبه های ترکیب قابل توجه "X"، سرانجام یکی از مخاطبان این سوال اجتناب ناپذیر را به سمت سخنران بدبخت می زند. \"به من بگویید، آیا چیزی در مورد نقش بیولوژیکی ترکیب \"X\" در گیاه شناخته شده است؟\" پاسخ، در بیشتر موارد، باید \"در اصل هیچ\" باشد! این یک سناریوی خسته کننده هم برای سخنران و هم برای مخاطب است، زیرا خود این واقعیت که یک مسیر بیوسنتزی پیچیده در ژنوم گیاه رمزگذاری شده است به یک مزیت انتخابی مرتبط اشاره دارد. مشکل این است که تعیین ماهیت و مقیاس آن مزیت یک کار بسیار پیچیده است.

In this volume of Recent Advances in Phytochmistry you will find a record of the pioneering attempts of plant biochemists and molecular biologists to modify the patterns of secondary metabolism in plants, as presented at the 33rd annual meeting of the Phytochemical Society of North America, in Asilomar, California, on June 27 -July I, 1993. The studies described here represent a marriage of the newest of technologies with one of the oldest human activities, exploitation of plant chemistry. They also represent the beginning of a new era of phytochemical research, an era that will undoubtedly begin to provide answers to some of the long-standing questions that have absorbed plant biochemists for the past century. There is, for instance, a common deflating experience to which every worker in the area of plant secondary metabolism can probably relate. After hearing about the latest research findings regarding some aspect of remarkable compound "X", someone in the audience finally directs the inevitable question at the hapless speaker. "Tell me, is anything known as to the biological role of compound "X" in the plant?" The answer, in most cases, must be "essentially nothing"! This is a frustrating scenario for both the speaker and the audience, since the very fact that a complex biosynthetic pathway remains encoded in a plant genome points to an associated selective advantage. The problem is that establishing the nature and scale of that advantage is a very complex task.