Genes, Memes, Culture, and Mental Illness: Toward an Integrative Model

ژن ها، میم ها، فرهنگ و بیماری روانی: به سوی یک مدل یکپارچه

هول لی

چه چیزی باعث بیماری روانی می شود: ژن ها، محیط ، هر دو، هیچ کدام؟ قرن هاست که این سوال به اشکال مختلف مطرح شده و پاسخ های آن مورد بحث بوده است. بر اساس یک کتاب جدید پیشگامانه، پاسخ را می توان در میم ها یافت - واحدهای تکرارپذیر اطلاعاتی که ژن ها و محیط را در حافظه و فرهنگ پیوند می دهد - که اثرات آنها بر رشد مغز فردی می تواند خوش خیم یا سمی باشد.

آخرین کار از روانپزشک پیشگام هویل لی، ژن ها، الگوهای رفتاری، فرهنگ، و بیماری روانی اختلالات روانی را به عنوان محصولاتی از تعاملات ژن استرس زا و میم معرفی می کند. الگوی زیست روانی اجتماعی برای تشخیص و درمان مبتنی بر میم. طیف وسیعی از روش‌های درمانی، هم طیف وسیع (مثلاً مدیتیشن) و هم خاص (مانند شناختی-رفتاری)، برای مقابله با میم‌های منفی و تکرار آن‌ها، و همچنین احتمالاتی برای راهبردهای پیشگیری ممتیک در نظر گرفته می‌شوند. با عمق مشخصه و در دسترس بودن، نویسنده:

• نقش ژن‌ها و میم‌ها را در تکامل مغز انسان تشریح می‌کند.
• خلقت را توضیح می‌دهد. ، ذخیره سازی و تکامل میم ها در مغزهای فردی.
• فرهنگ را به عنوان حامل و تامین کننده میم برای فرد بررسی می کند.
• تبادل میم ها را بین فرد و فرهنگ اطراف بررسی می کند.
• سلامت روان را به عنوان دموکراسی از الگوهای رفتاری در مغز افراد پیشنهاد می کند.
• نمونه های خاصی از تعاملات ژن x میم را ارائه می دهد که می تواند منجر به اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات شود.
• یک مدل ژن x meme چند محوری برای تشخیص بیماری روانی پیشنهاد می کند.
• جزئیات راهبردهای درمانی با طیف وسیع و خاص میم گرا.
• مناطق پیشگیری مبتنی بر میم را برای کودکان در معرض خطر مشخص می کند.
• سندرم های خاص را از نظر علائم ممتیک تعریف می کند. ، توسعه ژنتیکی/ممتیک و درمان مبتنی بر میم.

برای روانپزشکان، روانشناسان، جامعه شناسان، پزشکان، دانشجویان پزشکی و دانشجویان فارغ التحصیل علاقه مند به فرهنگ و سلامت روان و بیماری، ژن ها، میم ها، فرهنگ، و بیماری روانیدانش نظری و تمرین روزانه آن‌ها را افزایش می‌دهد و همچنین بحث‌های جدیدی را در مورد برخی از پایدارترین موضوعات در زمینه‌های خود تحریک می‌کند.

Genes, Memes, Culture, and Mental Illness: Toward an Integrative Model

Hoyle Leigh

What produces mental illness: genes, environment, both, neither? The question has been asked in various forms, and answers debated, for many centuries. According to a groundbreaking new book, the answer can be found in memes—replicable units of information linking genes and environment in the memory and in culture—whose effects on individual brain development can be benign or toxic.

The latest work from pioneering psychiatrist Hoyle Leigh, Genes, Memes, Culture, and Mental Illness reconceptualizes mental disorders as products of stressful gene x meme interactions, and introduces a biopsychosocial template for meme-based diagnosis and treatment. A range of therapeutic modalities, both broad-spectrum (e.g., meditation) and specific (e.g., cognitive-behavioral), for countering negative memes and their replication are considered, as are possibilities for memetic prevention strategies. With characteristic depth and accessibility, the author:

• Outlines the roles of genes and memes in the evolution of the human brain.
• Elucidates the creation, storage, and evolution of memes within individual brains.
• Examines culture as a carrier and supplier of memes to the individual.
• Examines the exchange of memes between the individual and surrounding culture.
• Proposes mental health as a democracy of memes within individual brains.
• Provides specific examples of gene x meme interactions that can result in anxiety, depression, and other disorders.
• Proposes a multiaxial gene x meme model for diagnosing mental illness.
• Details broad-spectrum and specific meme-oriented treatment strategies.
• Identifies areas of meme-based prevention for at-risk children.
• Defines specific syndromes in terms of memetic symptoms, genetic/memetic development, and meme-based treatment.

For psychiatrists, psychologists, sociologists, physicians, medical students, and graduate students interested in culture and mental health and illness, Genes, Memes, Culture, and Mental Illness will enhance their theoretical knowledge and daily practice as well as stimulate new discussion on some of the most enduring issues in their fields.