Gene Therapy for HIV and Chronic Infections

این کتاب روی ژن درمانی و رویکردهای انتقال ژن برای پیشگیری یا درمان عفونت‌های ویروسی مزمن تمرکز دارد. تمرکز اصلی بر سه گروه بزرگ است: ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV-1)، ویروس هپاتیت B (HBV) و ویروس هپاتیت C (HCV). داروهای ضد HIV فراوان در حال حاضر در کلینیک موجود است و توسعه یک درمان ترکیبی موثر به طور چشمگیری طول عمر و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشیده است. روند مشابهی را می توان برای HBV و HCV تشخیص داد: توسعه داروهای ضد ویروسی متعدد (با اثر مستقیم) و برنامه ریزی برای کنترل یا حتی درمان عفونت. با این حال، رویکردهایی که به جلوگیری از عفونت کمک می‌کنند، یا درمان طولانی‌مدتی (مانند درمان) ارائه می‌کنند، همچنان اهداف مهمی هستند. ایمن سازی از طریق وسایل نقلیه انتقال ژن که پروتئین های ویروسی ایمنی زا را کد می کنند، در پیشگیری از عفونت با ویروس های پیچیده و بسیار متغیر مانند HIV-1 یا HCV امیدوار کننده است. کاربردهای ژن درمانی برای عفونت های ویروسی از اوایل دهه 1990 مورد بحث قرار گرفته است. در حالی که به نظر می رسد درمان واقعی برای HIV-1 به دلیل خاصیت ذاتی آن برای رسوب ژنوم آن در ژنوم میزبان دشوار است، چنین تلاش هایی ممکن است برای HCV که در آن پاکسازی خود به خود ویروسی در درصد کمی از افراد آلوده رخ می دهد، در دسترس باشد. چشم انداز رویکردهای ژن درمانی اصلی ممکن است راه های جایگزینی برای رسیدن به نقطه پایانی مشابه با خاموش کردن بیان CCR5 پس از رونویسی فراهم کند. بسیاری از استراتژی های ضد ویروسی جایگزین بر اساس انواع روش های مولکولی جدید توسعه یافته اند: به عنوان مثال. ریبوزیم ها برخی از مطالعات به سمت مدل های حیوانی پیش بالینی و معدود ژن درمانی های ضد ویروسی به سمت آزمایشات بالینی پیشرفت کرده اند. این کتاب ضمن تمرکز بر رابط ژن درمانی و ایمونولوژی/واکسینولوژی، مروری بر این زمینه به سرعت در حال پیشرفت ارائه می دهد.

This book centers on gene therapy and gene transfer approaches to prevent or treat chronic virus infections. The main focus is on the Big Three: human immunodeficiency virus (HIV-1), hepatitis B virus (HBV) and hepatitis C virus (HCV). Ample anti-HIV drugs are currently available in the clinic and the development of an effective combination therapy has dramatically improved the lifespan and quality of life of infected individuals. A similar trend can already be recognized for HBV and HCV: the development of multiple (directly acting) antiviral drugs and plans to control or even cure the infection. However, approaches that help prevent infection, or which provide long-lasting treatment (such as a cure) remain important goals. Immunization through gene transfer vehicles encoding immunogenic viral proteins shows promise in preventing infections with complex, highly variable, viruses such as HIV-1 or HCV. Gene therapy applications for virus infections have been discussed since the early 1990’s. Whereas a true cure seems difficult to achieve for HIV-1 due to its intrinsic property to deposit its genome into that of the host, such attempts may be within reach for HCV where spontaneous viral clearance occurs in a small percentage of the infected individuals. The prospect of original gene therapy approaches may provide alternative ways to reach the same endpoint by, for example, silencing of CCR5 expression post-transcriptionally. Many alternative antiviral strategies have been developed based on a variety of novel molecular methods: e.g. ribozymes. Some studies have progressed towards pre-clinical animal models and a few antiviral gene therapies have progressed towards clinical trials. This book provides an overview of this rapidly progressing field, while focusing on the interface of gene therapy and immunology/vaccinology.