Gendering the Nation: Canadian Women's Cinema

از زمانی که نل شیپمن در فیلم بازگشت به کشور خدا (1919) نوشت و بازی کرد، زنان کانادایی فیلم می ساختند. تمجیدهایی که به فیلمسازانی مانند پاتریشیا روزما (شنیده‌ام آواز پری دریایی‌ها را شنیده‌ام، وقتی شب می‌گذرد)، آلانیس اوبومساوین (اسم من کاهنتیوستا است، واکر)، و میشلین لانکتوت (دو آکتریس) در جشنواره‌های سراسر جهان اعطا شد. سال‌های اخیر نشان از شهرت روزافزون بین‌المللی برای فیلم‌های زنان کانادایی دارد. با جنسیت ملت، ویراستاران مجموعه ای قطعی از مقالات، هم اصلی و هم قبلاً منتشر شده، تهیه کرده اند که به تأثیر و تأثیر یک قرن فیلم سازی زنان در کانادا می پردازد. جنسیت ملت در گفت و گو با پارادایم های جدید برای درک رابطه سینما با ملت و جنسیت، به دنبال قرار دادن سینمای زنان از طریق اپتیک پیچیده فرهنگ ملی است. این مجموعه از مقالات انتقادی از چارچوب‌های مختلفی برای تحلیل شیوه‌های سینمایی استفاده می‌کند که از روایت تا مستند و آوانگارد را شامل می‌شود.

Since Nell Shipman wrote and starred in Back to God's Country (1919), Canadian women have been making films. The accolades given to film-makers such as Patricia Rozema (I've Heard the Mermaids Singing, When Night is Falling), Alanis Obomsawin (My Name Is Kahenttiiosta, Walker), and Micheline Lanctot (Deux Actrices) at festivals throughout the world in recent years attest to the growing international recognition for films made by Canadian women. With Gendering the Nation the editors have produced a definitive collection of essays, both original and previously published, that address the impact and influence of a century of women's film-making in Canada. In dialogue with new paradigms for understanding the relationship of cinema with nation and gender, Gendering the Nation seeks to situate women's cinema through the complex optic of national culture. This collection of critical essays employs a variety of frameworks to analyse cinematic practices that range from narrative to documentary to the avant garde.