برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Gender, Power, and Persona in the Poetry of Baudri of Bourgueil [thesis]

دانلود کتاب جنسیت، قدرت و شخصیت در شعر بودری بورگوئل [پایان نامه]

مشخصات کتاب

Gender, Power, and Persona in the Poetry of Baudri of Bourgueil [thesis]

دسته بندی: ادبیات
ویرایش:  
نویسندگان: Susannah Giulia Brower  
سری:  
 
ناشر: University of Toronto 
سال نشر: 2011 
تعداد صفحات: 248 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 4 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 29,000

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 7

در صورت تبدیل فایل کتاب Gender, Power, and Persona in the Poetry of Baudri of Bourgueil [thesis] به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب جنسیت، قدرت و شخصیت در شعر بودری بورگوئل [پایان نامه] نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب جنسیت، قدرت و شخصیت در شعر بودری بورگوئل [پایان نامه]

اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم شاهد تجدید حیات در مطالعه اوید در محافل ادبی منطقه دره لوار فرانسه بود. شعر بودری، ابی بورگوئل از حدود 1078-1107 و اسقف اعظم دول از 1107 تا زمان مرگش در 1130، نمونه ای از این روند است. مجموعه قاطعانه اویدی بودری شامل 256 شعر است که تعدادی از آنها خطاب به راهبه‌ها و پسرانی است که تحت اقتدار او به عنوان راهبایی هستند. استفاده بودری از اوید، درک پیچیده ای از مسائل جنسیت و قدرت در آثار اوید، به ویژه Ars Amatoria و Amores را نشان می دهد. بودری از موقعیت اقتدار خود استفاده می‌کند تا افراد پایین‌ترش را به گونه‌ای رفتار کند که برای او خوشایند است، و شخصیتی نامطلوب خلق می‌کند که ویژگی‌های بسیاری را با آماتور و آموریس پره‌سپتور اویدیایی غیرهمدرد دارد. نامه‌های بودری به پسران به‌طور مسئله‌ای سنت نامه‌های دوستی رهبانی را تداعی می‌کند و از کنایه‌های کلاسیک برای نمایش گفتمانی جنسی نامناسب و دستکاری شده استفاده می‌کند. نامه او به راهبه کنستانس و پاسخ او مبارزه برای کنترل گفتمان را به تصویر می کشد. کنستانس با پیروی از دستورات اوید به پولای مرثیه در پاسخش به بودری، نشان می‌دهد که گفتمان مردانه غالب بودری، که با این وجود موفق می‌شود از درون آن را تضعیف کند، محدود شده است. تصویرسازی بودری از روابط قدرت بین خود و فرودست‌های اجتماعی‌اش، منعکس‌کننده‌ی رابطه‌ی بین آموریس پیشگیرنده اویدی و مرثیه‌ی مرثیه‌ای است، و در نتیجه با مصیبت فرودست‌هایش به همان شیوه‌ای درگیر می‌شود که شعر اوید توجه را به موارد خطرناک جلب می‌کند. زندگی اجباری در مرثیه او. علاوه بر این، اویدیانیسم او را می توان در چارچوب اصلاحات گریگوری معاصر قرار داد. همانطور که پوئلا را می‌توان به‌عنوان پیش‌بینی تجربه مردان نخبه رومی از محرومیت در بحبوحه ظهور سلطنت در نظر گرفت، مکاتبات مشکل‌ساز بودری با فرودست‌های اجتماعی‌اش نشان‌دهنده اضطراب‌های اجتماعی در مواجهه با ادعای کلیسا است. قدرت متمرکز و محدود کردن آزادی های روحانی.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

The late eleventh and early twelfth centuries saw a revival in the study of Ovid in the literary circles of the Loire Valley region of France. The poetry of Baudri, abbot of Bourgueil from approximately 1078-1107 and archbishop of Dol from 1107 until his death in 1130, exemplifies this trend. Baudri‘s determinedly Ovidian collection contains 256 poems, several of which are addressed to nuns and to boys subject to his authority as abbot. Baudri‘s use of Ovid displays an intricate understanding of the issues of gender and power at play in Ovid‘s works, in particular the Ars Amatoria and Amores. Baudri uses his position of authority to manipulate his inferiors into behaving in ways that are pleasing to him, crafting an unflattering persona that shares many characteristics with the unsympathetic Ovidian amator and praeceptor amoris. Baudri‘s letters to boys problematically evoke the tradition of monastic friendship letters, using classical allusion to represent an inappropriately sexualized and manipulative discourse. His letter to the nun Constance and her reply depict a struggle for control of discourse. Constance, by following Ovid‘s instructions to the elegiac puella in her reply to Baudri, demonstrates that she is circumscribed by Baudri‘s dominant male discourse, which she nonetheless manages to undermine from within. Baudri‘s depiction of the power relationships between himself and his social inferiors mirrors the relationship between the Ovidian praeceptor amoris and the elegiac puella, and consequently engages with the plight of his inferiors in the same way that Ovid‘s poetry draws attention to the dangerous lives of the courtesans in his elegy. Furthermore, his Ovidianism can be situated within the context of the contemporary Gregorian Reforms. In the same way that the puella can be seen as a projection of elite Roman males‘ experience of disenfranchisement amidst the rise of the Principate, Baudri‘s problematic correspondence with his social inferiors reflects social anxieties in the face of the Church‘s assertion of centralized power and curtailment of clerical freedoms.