Gauvain, Gawein, Walewein: Die Emanzipation des ewig Verspäteten (Hermaea)

عملکرد شکل گووان از نظر تاریخی تغییر کرده است. او به عنوان بازیگر درباری در رمان‌های کلاسیک، به نقایص جامعه آرتورین به نفع جامعه دوم واکنش نشان داد، که باعث آرام شدن طرح ناشی از آشفتگی‌ها شد. در رمان های بعدی، روند رهایی از نقش قهرمان آغاز شد. انگیزه شخصی مرتبط با این نقش با کارکرد شکل گووان که در دانش عمومی تثبیت شده بود در تضاد بود که منجر به مشکلات علیت در متون شد. با این حال، علیرغم روند رهایی او، شخصیت در یک الگوی روایی ثابت با ثبات حیرت آور بالا لنگر ماند. در این الگو، کرتین دو تروآ از شخصیت به طور متضاد با شخصیت اصلی و شخصیت کیوس، بازیگر دیگر دربار استفاده کرده بود. این الگو، مخاطرات و گرایش‌های اکشن شخصیت‌های مختلف را توصیف می‌کند و می‌توان آن را در تمام رمان‌های کرتین به‌عنوان ساختار اصلی کنش‌های گووان تأیید کرد، اما ثابت شد که موتور کنش‌های او، به‌ویژه در رمان‌هایی با گووانکوست است.

Die Funktion der Gauvainfigur unterlag einem historischen Wandel. Als Hofakteur der klassischen Romane reagierte er im Interesse der Artusgesellschaft auf deren Defizienzen, wodurch die von den Störungen provozierte Handlung zur Ruhe kam. In den späteren Romanen setzte ein Emanzipationsprozess zur Rolle des Protagonisten ein. Die mit dieser Rolle verbundene, personale Motivation stand im Widerstreit zu der im Gattungswissen verankerten Funktion der Gauvainfigur, was zu Kausalitätsproblemen in den Texten führte. Trotz ihres Emanzipationsprozesses aber blieb die Figur in einem konstanten Erzählmuster von erstaunlich hoher Festigkeit verankert. In diesem Muster hatte Chrétien de Troyes die Figur antagonistisch zu der des Protagonisten und der Figur Keus, des anderen Hofakteurs, eingesetzt. Dieses Muster beschreibt die Einsätze und Handlungstendenz der verschiedenen Figuren und konnte in allen Romanen Chrétiens als Grundstruktur des Agierens Gauvains verifiziert werden, erwies sich aber insbesondere in den Romanen mit Gauvainqueste als Motor seines Handelns.