Gasotransmitters: Physiology and Pathophysiology

از زمان کشف دورانی گاز رادیکال و بسیار سمی اکسید نیتریک (NO) به عنوان یک مولکول سیگنال، دو گاز دیگر که کمتر سمی نیستند - مونوکسید کربن (CO) و سولفید هیدروژن (H_{2</). sub>S) - مشخص شده است که در بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی و پاتوفیزیولوژیکی نیز دخیل است. گازهایی که انتقال‌دهنده‌های گازی نامیده می‌شوند نقش فزاینده‌ای در درک چگونگی تعدیل و تنظیم دقیق سیگنال‌ها به داخل و بین سلول‌ها دارند. ظهور گازوترنسمیترها عمیقاً طرز تفکر ما را در مورد بیوسنتز، آزادسازی، ذخیره سازی و مکانیسم های عمل در سیگنال دهی سلولی تغییر داده است. در سال‌های اخیر مقدار قابل توجهی از داده‌های جدید، که در سراسر ادبیات موجود توزیع شده‌اند، تولید شده‌اند. برای این کتاب، ویراستاران همکاران برجسته در این زمینه را برای خلاصه و بررسی عملکردهای مهم بیولوژیکی، دارویی، پزشکی و پیامدهای آنها، و همچنین روش‌هایی برای تشخیص انتقال‌دهنده‌های گازی، استخدام کرده‌اند.}

Since the epochal discovery of the radical and highly toxic gas nitric oxide (NO) as a signaling molecule, two other no less toxic gases – carbon monoxide (CO) and hydrogen sulfide (H₂S) – have been found to also be involved in a plethora of physiological and pathophysiological functions. The gases termed gasotransmitters play an increasingly important role in understanding how signalling into and between cells is modulated and fine-tuned. The advent of gasotransmitters has profoundly changed our way of thinking about biosynthesis, liberation, storage and action mechanisms in cellular signaling. In recent years an impressive amount of new data, distributed throughout the existing literature, has been generated. For this book the editors have recruited distinguished colleagues in the field to summarize and review important biological, pharmacological and medical functions and their implications, as well as methods for the detection of gasotransmitters.