Gas Chromatography of Organometallic Compounds

از زمانی که تقریباً دو دهه پیش در زرادخانه شیمیدانان تحلیلی معرفی شد، تکنیک تووگرافی گاز کروما کاربردهای بسیار گسترده ای در تجزیه و تحلیل بیشتر انواع ترکیبات آلی پیدا کرده است. یکی از معدود محدودیت‌های باقی‌مانده این تکنیک هنگام اعمال چنین ترکیباتی، یعنی آنالیز مواد بسیار جوشش و یا از نظر حرارتی ناپایدار، در بسیاری از موارد با معرفی تکنیک‌هایی مانند سیلات برای تبدیل اجزای نمونه به پایین‌تر برطرف شده است. مواد در حال جوش یا پایدارتر که می توانند در دماهای نسبتاً پایین با گاز کروماتوگرافی شوند. همه اینها به طور گسترده در بسیاری از کتاب‌های منتشر شده در سال‌های اخیر در مورد تئوری و عمل استفاده از کروماتوگرافی گازی برای تجزیه و تحلیل و جداسازی مقدماتی ترکیبات آلی پرداخته شده است. به موازات این پیشرفت ها، به ویژه در دهه گذشته، علاقه فزاینده ای به استفاده از کروماتوگرافی گازی برای تجزیه و تحلیل ترکیبات آلی فلزی رخ داده است. در واقع، برای بسیاری از انواع ترکیبات آلی فلزی، کروماتوگرافی گازی روش تحلیلی انتخابی است، به ویژه، همانطور که اغلب اتفاق می افتد، زمانی که نمونه مخلوط است. با توجه به آگاهی نویسنده، هیچ بررسی کاملی از اثر منتشر شده در این زمینه جدید بسیار جالب وجود ندارد. وضعیتی که امید است جلد حاضر اصلاح شود.

Since its introduction into the armoury of the analytical chemist approximately two decades ago the technique of gas chroma­ tography has found very extensive applications in the analysis of most types of organic compounds. One of the few remaining limitations of the technique when applied to such compounds, namely the analysis of very highly boiling and or thermally unstable substances, has been overcome in many instances by the introduction of techniques such as silation for the conversion of sample components to lower boiling or more stable substances which can be gas chromatographed at reasonably low temperatures. All of this has been extensively dealt with in many books published during recent years dealing with the theory and practice of applying gas chromatography to the analysis and preparative separation of organic compounds. In parallel with these developments there has occurred, particu­ larly over the past decade, a growing interest in the application of gas chromatography to the analysis of organometallic compounds. Indeed, for many types of organometallic compounds, gas chromatography is the analytical method of choice particularly, as so often happens, when the sample is a mixture. To the author's knowledge no complete review exists of the published work in this very interesting new field; a situation it is hoped the present volume will rectify.