Gandhi's Printing Press: Experiments in Slow Reading

در همان زمان که گاندی، به عنوان یک وکیل جوان در آفریقای جنوبی، شروع به شکل دادن به اصول فلسفه سیاسی خود کرد، جذب یک کار به ظاهر نامرتبط شد: ایجاد یک روزنامه. مطبوعات چاپ گاندی شرحی است از این که چگونه این پروژه، پاورقی آشکاری از یک حرفه بزرگ، مردی را شکل داد که تبدیل به ماهاتما در حال تغییر جهان شد. ناشر پیشگام، ویراستار تجربی، گلچین اخلاق - این نقش‌ها نشان می‌دهند که گاندی ویژگی‌ها و استعدادهایی را که بعداً او را مشخص می‌کند، توسعه می‌دهد.

ایزابل هافمیر مطالعه مفصلی از کار گاندی در جنوب ارائه می‌کند. آفریقا (1893-1914)، زمانی که او مدتی مالک یک چاپخانه بود و مجله Indian Opinion را راه اندازی کرد. نوع - بر سبک نثر یدکی او تأثیر گذاشت. گاندی که در خارج از جهان مستعمره اقیانوس هند فعالیت می کرد، از نزدیک دید که چگونه یک امپراتوری جهانی به انتقال سریع اطلاعات در فواصل وسیع وابسته است. او احساس کرد که ارتباطات در عصر صنعتی در حال کالیبره شدن با سرعت های تکنولوژیکی است.

اما او با کاهش سرعت، آزمایش با شیوه های خواندن و نوشتن متمرکز بر بدن و نه مکانیکی پاسخ داد. ، ریتم ها او با علاقه مندی به استفاده از دستگاه های پرس دستی، روزنامه ای تولید کرد تا به جای اسکن کردن، فکر کند، روزنامه ای که احتمال بیشتری داشت که ثورو را استخراج کند تا تیترهایی که به راحتی براق شوند. چاپخانه گاندی نشان می دهد که چگونه تمرکز و انضباط شخصی القا شده با خواندن آهسته، آغشته به خود با دانش و ارزش های اخلاقی، به satyagraha، نیروی حقیقت، سنگ بنای ایده انقلابی گاندی در مورد مقاومت بدون خشونت.

At the same time that Gandhi, as a young lawyer in South Africa, began fashioning the tenets of his political philosophy, he was absorbed by a seemingly unrelated enterprise: creating a newspaper. Gandhi’s Printing Press is an account of how this project, an apparent footnote to a titanic career, shaped the man who would become the world-changing Mahatma. Pioneering publisher, experimental editor, ethical anthologist—these roles reveal a Gandhi developing the qualities and talents that would later define him.

Isabel Hofmeyr presents a detailed study of Gandhi’s work in South Africa (1893–1914), when he was the some-time proprietor of a printing press and launched the periodical Indian Opinion. The skills Gandhi honed as a newspaperman—distilling stories from numerous sources, circumventing shortages of type—influenced his spare prose style. Operating out of the colonized Indian Ocean world, Gandhi saw firsthand how a global empire depended on the rapid transmission of information over vast distances. He sensed that communication in an industrialized age was becoming calibrated to technological tempos.

But he responded by slowing the pace, experimenting with modes of reading and writing focused on bodily, not mechanical, rhythms. Favoring the use of hand-operated presses, he produced a newspaper to contemplate rather than scan, one more likely to excerpt Thoreau than feature easily glossed headlines. Gandhi’s Printing Press illuminates how the concentration and self-discipline inculcated by slow reading, imbuing the self with knowledge and ethical values, evolved into satyagraha, truth-force, the cornerstone of Gandhi’s revolutionary idea of nonviolent resistance.