Futures we are in

پس از تشریح چارچوب تحلیلی، سناریوهای زیر را توسعه خواهم داد: I. سناریوهای عمومی - ناسازگار و تطبیقی. 2. آینده برای گروه جوامع غربی. در این زمینه به دنبال شناسایی تغییرات اصلی در ماهیت کار، اوقات فراغت، سازمان خانواده، آموزش و سبک زندگی خواهد بود. 3. آینده قدرت های بزرگ آسیایی، چین، ژاپن و هند. 4. سناریوی جهانی با محوریت دو سناریو اول، اما همچنین با هدف قرار دادن محتمل ترین آینده برای مجموعه هایی از جوامع کوچکتر و کشورهای توسعه نیافته در این الگو. سناریوها به دلایل خوبی به همین ترتیب توسعه خواهند یافت. پیش‌بینی جامعه‌شناختی در وهله اول باید با مجموعه‌ای از جوامع که به شدت به یکدیگر وابسته هستند، سر و کار داشته باشد. یک سناریو برای جوامع غربی به طور کلی لازم است قبل از اینکه بتوان به نوشتن یک سناریو برای هر کشور امیدوار بود، به عنوان مثال. فرانسه، استرالیا، زیرا آنها به طور مستقل در حال تکامل نیستند. خیزش گسترده شورش های دانشجویی در سال های 1967-1968 به خوبی این وابستگی متقابل را نشان می دهد. برخی از نویسندگان، مانند استیونز (1970) ایالات متحده آمریکا را به عنوان الگوی آینده برای سایر جوامع غربی کوچکتر انتخاب کرده اند. توجیهاتی برای این وجود دارد زیرا ایالات متحده قطعاً برای چندین دهه "بخش اصلی" در غرب بوده است. با این حال، این خطر وجود دارد که فرض کنیم آن ادامه خواهد داشت. یک تغییر در آینده نزدیک در مشکلاتی که معمولاً جوامع غربی با آن مواجه هستند، ممکن است نمونه ایالات متحده را به عنوان یک کلاه قدیمی، اگر نه کاملاً گمراه کننده، تبدیل کند.

After explicating the analytical framework I will proceed to develop scenarios as follows: I. General scenarios -maladaptive and adaptive. 2. The future for the Western group of societies. Within this will seek to identify the main changes in the natures of work, leisure, family organisation, education and life styles. 3. The future for the major Asian powers, China, Japan and India. 4. A world scenario centred about the first two scenarios but also aimed to locate within this pattern the most probable future for sets of the smaller societies and under-developed countries. The scenarios will be developed in that order, for good reasons. Sociological forecasting has to deal, in the first instance, with sets of societies that are closely interdependent, each with the other. A scenario for Western societies generally is required before one can hope to write one for the individual countries, e.g. France, Australia, because they are not evolving independently. The widespread upsurge of student revolts in 1967-68 well illustrates this interdependence. Some writers, like Stevens (1970) have taken the U.S.A. as the model of the future for the other smaller Western societies. There is some justifi­ cation for this as the U.S. has certainly been the 'leading part' in the West for some decades. However, there is danger in assuming that that will persist. A change in the near future in the problems that commonly confront Western societies may make the U.S. example 'depasee', old hat, if not down-right misleading.