Fugitive Rousseau: Slavery, Primitivism, and Political Freedom (Just Ideas)

منتقدان ادعا کرده اند که ژان ژاک روسو یک بدوی بود که به طور غیرانتقادی به "وحشی های نجیب" مشغول بود و از تجارت برده آفریقایی غافل ماند. روسو فراری امکانات رهایی‌بخشی اندیشه روسو را ارائه می‌کند و استدلال می‌کند که دیدگاه تازه و «فراری» در مورد آزادی سیاسی با رویکردهای روسو درباره بدوی‌گرایی و برده‌داری پیوند خورده است. از هابز و لاک، روسو فراری روسو را مستقیماً در دو زمینه امپریالیستی قرار می دهد: امپراتوری اروپا در جهان اقیانوس اطلس معاصر و فلسفه امپراتوری روم. هرکسی که قصد درک مفاهیم جمله معروف روسو را داشته باشد «انسان آزاد به دنیا می‌آید و هر جا در زنجیر است» یا می‌خواهد بداند که چگونه استدلال‌های روسویی می‌توانند از سیاست دموکراتیک رادیکال تنوع، ناپیوستگی و خروج حمایت کنند، روسو فراری را ضروری می‌یابد.

Critics have claimed that Jean-Jacques Rousseau was a primitivist uncritically preoccupied with “noble savages” and that he remained oblivious to the African slave trade. Fugitive Rousseau presents the emancipatory possibilities of Rousseau’s thought and argues that a fresh, “fugitive” perspective on political freedom is bound up with Rousseau’s treatments of primitivism and slavery.

Rather than trace Rousseau’s arguments primarily to the social contract tradition of Hobbes and Locke, Fugitive Rousseau places Rousseau squarely in two imperial contexts: European empire in his contemporary Atlantic world and Roman imperial philosophy. Anyone who aims to understand the implications of Rousseau’s famous sentence “Man is born free, and everywhere he is in chains” or wants to know how Rousseauian arguments can support a radical democratic politics of diversity, discontinuity, and exodus will find Fugitive Rousseau indispensable.