From Parchment to Dust: The Case for Constitutional Skepticism

استدلال جذاب (و بله، حیرت آور) محقق برجسته حقوق اساسی مبنی بر اینکه ما به قانون اساسی نیازی نداریم

برای برخی مخالفت قانون اساسی برای مخالفت با تجربه آمریکاست. اما محقق برجسته قانون اساسی، لوئیس مایکل سیدمن، استدلال می‌کند که سند تأسیس ما مدت‌هاست که تاریخ «فروش» خود را پشت سر گذاشته است. ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما استدلال های سیدمن هم قدرتمند و هم قانع کننده هستند.

همانطور که سیدمن نشان می دهد، شک و نافرمانی در قانون اساسی از ابتدای تاریخ آمریکا وجود داشته است، حتی به اسناد فدرالیستی نیز راه یافته است. . و همانطور که سیدمن نیز اشاره می کند، هیچ کس در قید حیات امروز قبول نکرده است که به این قوانین متعهد باشد.

در از پوست تا غبار، سیدمن تاریخچه مختصری از پدیده را ارائه می دهد. شک و تردید در قانون اساسی و سپس به حذف استادانه از عزیزترین نهادها و اعتقادات ما در قانون اساسی، از دیوان عالی ("نخبگان متکبر در لباس پوشیدن")، تا مفاهیم حقوق شهروندی، روند عادلانه، و حمایت برابر ادامه می یابد. که او استدلال می‌کند که تنها بهانه‌ای برای حفظ یک وضعیت موجود اساساً جعلی و نابرابر است.

به‌جای تکیه بر جمله‌بندی خاص یک سند ناقص و قدیمی، مملو از «اشتباهات مدیسون»، سیدمن نسخه‌ای را پیشنهاد می‌کند. که ارزش‌های مشترک ما را بهتر منعکس می‌کند، و تعیین اینکه چگونه این ارزش‌ها در جامعه معاصر عمل می‌کنند، به افرادی که در حال حاضر زنده هستند واگذار می‌کند.

از پوست تا گرد و غبار کوتاه و واضح است و کتاب شمایل شکن ارزش (و در نهایت نفاق) پذیرفتن قانون اساسی - که به هر حال بیش از 230 سال پیش نوشته شده است - به عنوان ستاره اخلاقی و سیاسی ما را زیر سوال می برد.

The prominent constitutional law scholar’s fascinating (and yes, mind-boggling) argument that we don’t need the Constitution after all

For some, to oppose the Constitution is to oppose the American experiment itself. But leading constitutional scholar Louis Michael Seidman argues that our founding document has long passed its “sell-by” date. It might sound crazy, but Seidman’s arguments are both powerful and, well, convincing.

As Seidman shows, constitutional skepticism and disobedience have been present from the beginning of American history, even worming their way into the Federalist Papers. And, as Seidman also points out, no one alive today has agreed to be bound by these rules.

In From Parchment to Dust, Seidman offers a brief history of the phenomenon of constitutional skepticism and then proceeds to a masterful takedown of our most cherished, constitutionally enshrined institutions and beliefs, from the Supreme Court (“an arrogant elite in robes”), to the very concepts of civil rights, due process, and equal protection—all of which he argues are just pretenses for preserving a fundamentally rigged and inequitable status quo.

Rather than rely on the specific wording of a flawed and outdated document, rife with “Madison’s mistakes,” Seidman proposes instead a version that better reflects our shared values, and leaves it to people currently alive to determine how these values will play out in contemporary society.

From Parchment to Dust is a short, sharp, and iconoclastic book questioning the value (and ultimately the hypocrisy) of embracing the Constitution—which, after all, was written more than 230 years ago—as our moral and political lodestar.