From Object-Orientation to Formal Methods: Essays in Memory of Ole-Johan Dahl

بعد از بازنشستگی اول یوهان در آغاز هزاره جدید، برخی از ما درباره ساختن "Festschrift" به افتخار او فکر کرده و صحبت کرده بودیم. هنگامی که دونالد کنوت با ارسال اولین مشارکت برای ما ابتکار عمل را به دست گرفت، Pcess شروع به چرخش کرد! در اوایل سال 2002 یک گروه ویرایش تشکیل شد، از جمله کریستن نایگارد، که اول یوهان را از دوران دانشجویی اش می شناخت و با او زبان سیمولا را توسعه داده بود. سپس تعدادی از محققین برجسته آشنا به اوله یوهان را دعوت کردیم تا به مناسبت هفتادمین سالگرد تولد اولهان، برای کتابی که در مورد اوله‌جوهان است، مشارکت کنند. مدعوها شامل چندین عضو گروه کاری IFIP 2. 3 بودند، انجمنی که اوله یوهان در طول زندگی حرفه‌ای خود از آن لذت می‌برد و از شرکت در آن لذت می‌برد. علیرغم مهلت کوتاه، پاسخ به دعوتنامه ها بسیار مثبت بود. ایده اولیه این بود که کتاب را نسبتاً سریع تکمیل کند تا هدیه ای باشد که بتواند بخواند و از آن لذت ببرد، زیرا تا آن زمان او سه سال به سرطان مبتلا شده بود و سلامتش به تدریج رو به وخامت بود. کریستن مرتباً به ملاقات اول یوهان، که در آن زمان در بیمارستان بود، رفته بود و آنها در حال کار بر روی سخنرانی جایزه تورینگ خود بودند. اوله یوهان از شنیدن مشارکت در این کتاب خوشحال شد، اما متواضعانه این احساس را بیان کرد که نیازی به انجام یک پروژه کتاب از طرف او نیست. اول یوهان با پذیرفتن مسالمت آمیز سرنوشت خود در 29 ژوئن 2002 درگذشت.

After Ole-Johan’s retirement at the beginning of the new millennium, some of us had thought and talked about making a “Festschrift” in his honor. When Donald Knuth took the initiative by sending us the ?rst contribution, the p- cess began to roll! In early 2002 an editing group was formed, including Kristen Nygaard, who had known Ole-Johan since their student days, and with whom he had developed the Simula language. Then we invited a number of prominent researchers familiar with Ole-Johan to submit contributions for a book hon- ing Ole-Johan on the occasion of his 70th birthday. Invitees included several members of the IFIP 2. 3 working group, a forum that Ole-Johan treasured and enjoyedparticipating in throughouthis career. In spite of the shortdeadline, the response to the invitations was overwhelmingly positive. The original idea was to complete the book rather quickly to make it a gift he could read and enjoy, because by then he had had cancer for three years, and his health was gradually deteriorating. Kristen had been regularly visiting Ole-Johan,who was in the hospitalat that time, and they were workingon their Turing award speech. Ole-Johan was grati?ed to hear about the contributions to this book, but modestly expressed the feeling that there was no special need to undertake a book project on his behalf. Peacefully accepting his destiny, Ole- Johan died on June 29, 2002.