From Justice to Protection: A Proposal for Public Health Bioethics

در اکثر کشورهای توسعه یافته، نمایه بیماری اپیدمیولوژیک از عفونی به دژنراتیو تغییر کرده است و باعث ایجاد تغییرات عمده در تفکر اپیدمیولوژیک و سیاست های بهداشت عمومی شده است. کشورهای کمتر توسعه‌یافته باید با وضعیت پیچیده‌تری دست و پنجه نرم کنند، زیرا نابرابری‌های اجتماعی شرایط بهداشتی بسیار نابرابر ایجاد می‌کند، طبقه مرفه تحت تأثیر شرایط انحطاط‌آمیز قرار می‌گیرد، در حالی که بخش‌های اجتماعی فقیرتر همچنان از بیماری‌های عفونی رنج می‌برند، اما تأثیرات بیماری‌های مزمن را نیز احساس می‌کنند. . در آغاز قرن بیست و یکم، عدالت در مراقبت های بهداشتی رعایت نمی شود و عدالت اجتماعی به عنوان نیروی محرکه مفهومی سیاست های بهداشت عمومی اعتبار خود را از دست داده است. بی‌عدالتی افسارگسیخته تأیید می‌کند که نظریه‌ها، واقعیت‌ها و شیوه‌های پیشنهادی نظم‌های عادلانه اجتماعی ناقص هستند و نیازمندان را بدون کمک یا امید در دنیایی از نارسایی‌های اخلاقی آشکار رها می‌کنند. با این حال، اخلاق زیستی جریان اصلی با چسبیدن به اصل عدالت معنا و ارتباط خود را از دست می دهد و از مفاهیمی مانند عدالت جهانی و برابری مراقبت های بهداشتی جهانی استقبال می کند و به طور گمراه کننده ای بر عدالت به عنوان یک خواسته تمرکز می کند. این کتاب خواستار یک چرخش فوری به سمت پرداختن مستقیم به بی عدالتی به عنوان واقعیتی است که مستلزم استدلال ها و پیشنهادهای ضروری برای الهام بخشیدن به سیاست ها و برنامه های واقع بینانه بهداشت عمومی مبتنی بر اخلاق حفاظت است. از زمان هابز، همه طیف های فلسفه سیاسی پذیرفته اند که وظیفه اساسی قدرت حاکم، حفاظت از رعایا است. اخلاق حفاظت بر کمک به نیازمندان و افراد ناتوان در دستیابی به کالاها و خدمات اساسی مرتبط با مراقبت های بهداشتی تاکید دارد. از سلامت عمومی خواسته شده است که تعهدات محافظتی را برای تضمین پیشگیری از بیماری و خدمات پزشکی به مردم انجام دهد و مراقبت ویژه ای برای محافظت از افرادی که قادر به پوشش نیازهای مراقبت های بهداشتی خود در خدمات و موسسات پزشکی بازار محور نیستند، انجام دهد. اخلاق زیستی حفاظت که در این متن ایجاد شده است، دستورالعمل‌های مشخص و صریحی را ارائه می‌کند تا اطمینان حاصل کند که اقدامات حفاظتی بهداشت عمومی مؤثر (حل مشکل)، کارآمد (رابطه هزینه/فایده پایدار) و از نظر اخلاقی (با احترام به حقوق بشر و ثروت مشترک) است. . این دستورالعمل‌ها برای حمایت اخلاقی و توجیه خط‌مشی‌های بهداشت عمومی طراحی شده‌اند، حتی زمانی که به برخی محدودیت‌های اجتناب‌ناپذیر استقلال فردی برای ارتقای مزایای سلامت اجتماعی نیاز دارند.

In most developed countries, the epidemiological disease profile has changed from infectious to degenerative, causing major alterations in epidemiological thinking and public health policies. Less developed nations have to deal with a more complex situation, because social disparities create highly unequal health conditions, the affluent being afflicted by degenerative conditions, whereas the poorer social segments continue to suffer infectious diseases, but also begin to feel the effects of chronic illness. At the turn of the 21st century, equity in health care is not being served, and social justice has lost credibility as a conceptual driving force of public health policies. Rampant injustice confirms that theories, reality and suggested practices of just social orders are flawed, leaving the needy without help or hope in a world of flagrant ethical inadequacy. And yet, mainstream bioethics loses meaning and relevance as it clings to the principle of justice and hails such concepts as global justice and universal health-care equity, misleadingly focusing on justice as a desideratum. This book pleads for an urgent turn towards directly addressing injustice as a reality that requires pressingly needed arguments and proposals to inspire realistic public health policies and programs based on an ethics of protection. Ever since Hobbes, all shades of political philosophy accept that the basic obligation of the ruling power is to protect its subjects. The ethics of protection emphasizes aiding the needy and the disempowered in obtaining access to basic goods and services related to health-care. Public health is called upon to fulfill protective obligations to guarantee disease prevention and medical services to the population, taking special care to safeguard those unable to cover their health-care needs in market-oriented medical services and institutions. The bioethics of protection developed in this text presents specific and explicit guide-lines to assure that protective public health actions be efficacious (problem-solving), efficient (sustainable cost/benefit relation) and ethically sound (respecting human rights and the common weal). These guide-lines are designed to give ethical support and justification to public health policies even when they require some unavoidable limitations of individual autonomy to promote social health benefits.