From Court to Forest: Giambattista Basile’s Lo cunto de li cunti and the Birth of the Literary Fairy Tale

از دادگاه تا جنگل یک مطالعه انتقادی و تاریخی درباره آغاز داستان های ادبی مدرن است. Lo cunto de Ii cunti اثر Giambattista Basile که به گویش ناپلی نوشته شده و در سال‌های 1634-1636 منتشر شده است، مشتمل بر پنجاه افسانه است و اولین مجموعه یکپارچه از افسانه‌های ادبی بود که در اروپای غربی ظاهر شد. این شامل برخی از شناخته شده ترین انواع افسانه ها، مانند زیبای خفته، گربه چکمه پوش، سیندرلا، و دیگران است که بسیاری از آنها در نسخه های اولیه خود هستند. اگرچه لو کانتو دو کانتی به یک نقطه مرجع برای نویسندگان داستان های بعدی مانند پرو و ​​گریم ها و همچنین گنجینه ای برای فولکلورها تبدیل شد، اما توجه نسبتا کمی توسط محققان ادبی به آن اختصاص داده شده است.

Lo cunto نقطه اوج علاقه دانشوران به فرهنگ عامه و سنت‌های عامیانه است که در دوره رنسانس نفوذ کرده بود. اما حتی اگر باسیل از سنت شفاهی اقتباس می‌کرد، او فقط مطالب رایجی را که شنیده و در اطراف ناپل و در سفرهایش جمع‌آوری می‌کرد، رونویسی نمی‌کرد. او آن‌ها را به داستان‌های بدیع تبدیل کرد که با بازی‌های بلاغی سرگیجه‌آور، بازنمایی‌های فراوان آیین‌های زندگی روزمره و فرهنگ عامه آن زمان، و زیرمتنی از نقد بازیگوشانه فرهنگ درباری و سنت ادبی متعارف متمایز می‌شد.

این اثر با کشف مجدد یکی از مهم‌ترین نویسندگان باروک ایتالیایی و ژانر افسانه‌های ادبی، شکافی را در مطالعات ادبی پریان و ایتالیایی پر می‌کند.

From Court to Forest is a critical and historical study of the beginnings of the modern literary fairy tale. Giambattista Basile's Lo cunto de Ii cunti written in Neapolitan dialect and published in 1634-36, comprises fifty fairy tales and was the first integral collection of literary fairy tales to appear in Western Europe. It contains some of the best known fairy-tales types, such as Sleeping Beauty, Puss in Boots, Cinderella, and others, many in their earliest versions. Although it became a central reference point for subsequent fairy tale writers, such as Perrault and the Grimms, as well as a treasure chest for folklorists, Lo cunto de Ii cunti has had relatively little attention devoted to it by literary scholars.

Lo cunto constituted a culmination of the erudite interest in popular culture and folk traditions that permeated the Renaissance. But even if Basile drew from the oral tradition, he did not merely transcribe the popular materials he heard and gathered around Naples and in his travels. He transformed them into original tales distinguished by vertiginous rhetorical play, abundant representations of the rituals of everyday life and the popular culture of the time, and a subtext of playful critique of courtly culture and the canonical literary tradition.

This work fills a gap in fairy-tale and Italian literary studies through its rediscovery of one of the most important authors of the Italian Baroque and the genre of the literary fairy tale.